Generation ตาสว่าง

Entry นี้เป็นภาคต่อแบบกลายๆ ของให้มันจบที่รุ่นเรานะครับ

จากสถานการณ์ชุมนุม, การใช้ความรุนแรงคุกคามผู้ชุมนุมและ Social Movement ของคนรุ่นใหม่ที่ผ่านมา ผมสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างในตัวพวกเขา

ขณะนี้คนรุ่นใหม่และรุ่นหลังจากนี้อีกหลายรุ่นเกิดอาการ “ตาสว่าง” ที่ชุดความรู้เดิมใช้กับพวกเขาไม่ได้อีกต่อไป พวกเขาผ่านการศึกษาชุดความคิดเดิมอย่างเข้มข้น (เผลอๆ จะเข้มกว่ารุ่นผมด้วยซ้ำ) แต่ว่าเด็กๆ ศึกษาความคิดนั้นด้วยมุมมองใหม่ๆ พวกเขาใฝ่หาข้อมูลที่ไม่เคยได้รับการบอกเล่าเพิ่มเติมด้วยพลังของเทคโนโลยีที่เชื่อมโลกเข้าด้วยกัน พวกเขากล้าถามคำถามที่คนรุ่นก่อนไม่กล้าถามและปฏิเสธที่จะตอบ


รูปประกอบจาก #มิตรสหายท่านหนึ่ง
Continue reading “Generation ตาสว่าง”

บันทึก 16 ตุลาคม 2563

จริงๆ ควรจะบันทึกอะไรสักอย่างตั้งแต่เมื่อวันที่ 16 แล้ว แต่คืนนั้นไฟแม่งดับทั้งซอยตั้งแต่ 4 ทุ่มครึ่งถึงตีหนึ่งเลยไม่เขียนอะไรมันล่ะ วันที่ 17 ก็เหนื่อยจนเขียนไม่เสร็จ

ออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้ไปเข้าร่วมการชุมนุมแต่อย่างใด ผมได้แต่นั่งเฝ้าบรรยากาศอยู่หน้าจอ ผมทำได้แต่ทักเพื่อนๆ ที่ไปร่วมว่ากลับหรือยัง ปลอดภัยไหม อยู่ไหนแล้ว ซึ่งโชคดีที่เพื่อนๆ ผมทุกคนออกมาก่อนเหตุการณ์ใช้ความรุนแรงกับผู้ชุมนุม แต่น้องๆ หลายคนไม่ได้โชคดีแบบนั้น


ภาพประกอบจากสำนักข่าว Reuters โดย @soezeya

ผมเชียร์การชุมนุมของคนรุ่นใหม่มาตั้งแต่ต้น ทุกครั้งของการชุมนุมแม้จะมีมุกที่กวนตีนรัฐบาลและผู้มีอำนาจรวมไปถึงการตะโกนด่าระบายความในใจ แต่ก็ไม่ได้มีความรุนแรง จนกระทั่งการมาของกลุ่มเสื้อเหลืองและเหตุการณ์วันที่ 14ที่เกิดความรุนแรงไปถึงจุดขีดสุดในวันที่ 16 ตุลา

วันนั้นผมเหนื่อยกับการไปหาหมอทั้งวัน เหนื่อยกับฝน แต่ภาพที่ผมเห็นทำให้ผมหดหู่ที่ช่วยเหลือน้องๆ และเด็กๆ ไม่ได้เลย และยังทำให้ผมโกรธที่สุด โกรธที่ผู้มีอำนาจและผู้สมยอมต่ออำนาจไม่เหลือความเป็นมนุษย์ใดๆ นอกจากทำตามคำสั่งและสนุกกับการทำร้ายประชาชนที่ไม่มีทางสู้ ประชาชนที่เรียกร้องสันติภาพอย่างสันติ ผมดูจนปวดหัว ปวดใจ ปวดร้าว


ภาพประกอบจากสำนักข่าว Reuters โดย @soezeya

ประเทศนี้แม่งมาถึงจุดที่ย้อนกลับไม่ได้อีกรอบแล้ว


รูปประกอบจาก #มิตรสหายท่านหนึ่ง

ผมทำช่วยเหลืออะไรเด็กๆ ที่หน้างานไม่ได้ ผมทำได้แต่ส่งข่าวความจริงเกี่ยวกับความรุนแรงที่รัฐกระทำต่อประชาชนออกไปให้โลกเห็น ผมทำได้เพียงต่อท่อน้ำเลี้ยงเล็กๆ น้อยๆ ให้กับกลุ่มผู้ใฝ่หาเสรีภาพ ผมทำได้แค่ช่วยให้เหตุการณ์ในวันนี้ไม่ถูกลืมและได้รับการเล่าต่อสู่คนรุ่นหลัง

ผมขอประนามผู้มีอำนาจทุกคนทุกระดับที่มีส่วนร่วมกับการใช้กำลังกับผู้ชุมนุม และขอให้คนที่โดนจับได้รับการปล่อยตัวโดยไว

เผด็จการจงพินาศ ประชาราษฎร์จงเจริญ


รูปประกอบจาก #มิตรสหายท่านหนึ่ง

Reference:
#16ตุลาไปแยกปทุมวัน
Thai police use water cannons on defiant protesters
#16ตุลาไปแยกปทุมวัน ตำรวจสลายการชุมนุม ฉีดน้ำผสมแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุม
ชมคลิป: นาทีสลายการชุมนุมแยกปทุมวัน
ชั่วโมงแห่งความโกลาหล ประมวลภาพตำรวจสลายการชุมนุม #16ตุลาไปแยกปทุมวัน
นาทีสลายการชุมนุม #16ตุลาไปแยกปทุมวัน

ป.ล. ไว้ตอนหน้าจะเขียนเรื่อง “Generation ตาสว่าง” ที่จะเกิดหลังจากนี้

ประชาธิปไตยแบบสงบ

ตั้งแต่เด็ก สิ่งที่ข่าวหรือผู้ใหญ่สอนเวลามีข่าวต่างประเทศให้ดูตัวอย่างประชาธิปไตยแบบประเทศเกาหลีใต้ ไต้หวัน (ใช่ครับผมนับไต้หวันเป็นประเทศ) ว่ามันวุ่นวายเพียงใด เอะอะก็ประท้วงๆ หรือมี สส ต่อยกันในสภางี้ ไม่มีความสงบร่มเย็น สู้แบบบ้านเราไม่ได้ ถ้อยทีถ้อยอาศัย เคารพเชื่อฟัง สงบ ไม่วุ่นวาย

ณ วันนี้ประเทศที่มีประชาธิปไตยที่วุ่นวายอย่างเกาหลีใต้และใต้หวันนั้นทั้งภาคสังคม เศรษฐกิจ การเมือง คุณภาพชีวิตประชากรเขานำหน้าเราไปไกลเป็นปีแสงแล้ว ส่วนไทยเราตอนนี้ถอยหลังไปไม่รู้กี่สิบปี (สัด มึง Tenet เหรอ)


Continue reading “ประชาธิปไตยแบบสงบ”