Goodbye 2021

จริงๆ ปีนี้แม่งเหมือนปีที่แล้วนั่นแหละ พังเหมือนเดิม มันคือ 2020 ที่แค่ +1 ไปเฉยๆ เท่านั้นแหละ

พระอาทิตย์ตกของปี 2564/2021

ปกติทุกปีผมจะนั่งคัดรูปประมาณนึงแล้วส่งให้เพื่อนๆ ทางไปรษณีย์ ปีนี้เป็นปีแรกที่ลองส่งให้ตัวเอง เขียนให้กำลังใจตัวเองด้วย เพราะรู้ตัวปีนี้และปีต่อๆ ไปต้องพึ่งกำลังใจตัวเองมากเป็นพิเศษจริงๆ

ปีนี้ไม่ได้ถ่ายน้อง Ply ถ้าถ่ายก็คงเลือกรูปน้องมา

พักบ้างก็ดี
Continue reading “Goodbye 2021” →

2046

หนึ่งใน goal ที่มีอยู่จำนวนน้อยนิดของปีนี้คืออยากดูหนังของหว่องกาไว ที่เพิ่งลง streaming ทั้ง Netflix และ Disney+ hostar ให้หมด ซึ่งก็ดูไปเรื่องที่พลาดตอนเข้าโรงที่ไทยปีที่แล้วไปสองเรื่องคือ Happy Together ส่วน In the Mood For Love และ Chungking Express ดูซ้ำสองรอบไปล่ะ วันนี้เพิ่งดู 2046 (Netflix) จบส่งท้ายปีพอดี

ภาพประกอบจากเวบสหมงคลฟิล์ม
Continue reading “2046” →

Sushiro

ร้าน Sushiro เป็นร้านเชนซูชิสายพานจากญี่ปุ่นที่มาเปิดในไทยที่ Central World ช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมา (และก็โดนพิษโควิดไป) มันเป็นร้านที่คนต่อคิวกันยาวมากกกกไม่แพ้ Haidilao ที่อยู่ข้างๆ กัน ผมไม่มีโอกาสไปกินร้านนี้เสียทีจนเพิ่งมีโอกาสได้ไปกินเมื่อกลางเดือนนี้เองครับ

วันที่ผมไปนั้นผมไปแบบ walk-in เข้าไปเลย กดบัตรคิวแล้วเขาบอกว่าอีก 30 นาทีให้ไปเดินเล่นก่อนหรือจะไม่เดินเล่นก็มีที่นั่งรอให้ครับ สรุปกว่าจะได้โต๊ะรวมแล้วก็ 40 นาทีนิดๆ

จริงๆ ร้านนี้เป็นซูชิสายพานที่ราคาของแต่ละอย่างจะแตกต่างกันแยกตามสีของจาน แต่ว่าคงเพราะช่วงโควิดเลยไม่มีอาหารมาตามสายพานเลย ใช้ระบบสั่งเอาจาก Tablet ที่วางอยู่บนโต๊ะ สั่งได้ครั้งละ 4 จานแล้วอาหารจะมาทางสายพานด้านบนครับ ไหลมาเองเลย แยกโต๊ะใครโต๊ะมัน เท่ดี

มาแร้วๆ

อาหารก็มีทั้งแบบจานละ 40 60 80 120 ครับ ใครอยากกินสลัดไม่ค่อยมีนะ ผมไปกับเพื่อน 5 คนสั่งกันมาทั้งกินจานใครจานมันกับกินรวมครับ ถ่ายรูปปนๆ กันมาล่ะกัน จำไม่ได้ว่ากินอะไรไปบ้าง – -”

หอย