ข้าวตอกเป็นหมาพันธุ์ผสมโกลเด้นรีทรีฟเวอร์จากฝั่งแม่ (พันธุ์แท้ระดับเพ็ดดีกรี) กับหมาไทยจากฝั่งพ่อ มันก็เลยออกมาหน้าตาเหมือนลาบราดอร์สีดำ บ้านผมได้มันมาเมื่อ 14 ปีก่อนพร้อมๆ กับนังข้าวปุ้นซึ่งเป็นพี่น้องครอกเดียวกัน
ข้าวตอกขวา ข้าวปุ้นซ้าย
นังข้าวตอกเป็นหมาที่ตอนได้มาใหม่ๆ มัน Hyper มาก เป็นขาลุย วิ่งไปเห่าตัวแรกตลอด ชอบกินดอกไม้สีแดง (แปลก) แถมยังเป็นหมาที่กัดนก กัดหนูตายได้ (อย่างโหด) แต่ขี้กลัวขี้ตกใจมาก ในขณะเดียวกันก็เป็นหมาที่เชื่องกับคนมากที่สุดเช่นกัน วิธีอ้อนมันคืองับแล้วดึง แรกๆ มันกะแรงไม่ได้จนบ้านผมออกอาการเจ็บมันก็เลยเปลี่ยนมางับอะไรก็ได้ใกล้ๆ ตัวแทน
หลังจากนังข้าวปุ้นจากไปเมื่อปีที่แล้ว มันก็อยู่ตัวเดียวมาพักใหญ่จนกระทั่งผมรับนังข้าวจี่จากบ้านย่ามาอยู่ด้วย ทำให้มันกลับมาคึก(เพื่อแย่งความสนใจคืน) อยู่พักใหญ่ๆ เลย
ช่วงหลังๆ นี่มันนอนอย่างเดียวแต่ถ้าเรียกก็ยังเดินเตาะแตะๆ มาหา ยังกระโดดงับโน่นงับนั่นได้บ้าง โดยรวมยังแข็งแรงอยู่ มีป่วยนิดๆ หน่อยๆ ตามความแก่จนกระทั่งเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาสุขภาพมันเริ่มทรุดโทรมลงอย่างรวดเร็วในระดับน่าตกใจ และเพิ่งกลับดาวหมาไปเมื่อวานนี้เองครับ
ช่วงทรุดโทรมใหม่ๆ
บุ่ยค่ะ
ด้วยอายุ 14 ขวบ 4 เดือนของมันก็ทำใจไว้แล้วว่าต้องมีวันนี้สักวัน แถมเห็นสภาพช่วงท้ายๆ ของมันก็ยิ่งสงสารมันเข้าไปใหญ่ พอมันไปจริงก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่ามันไปวิ่งเล่นสบายๆ บนดาวหมาแล้ว ไม่ต้องทรมาน ไม่ต้องเจ็บอีกต่อไป อย่างน้อยก็ได้ลูบหัวพูดคุยกับมันทุกวันก่อนมันไปนี่แหละ
จริงๆ ถ้านับแล้วมันเป็นหมาตัวที่ 5 ที่ผมเลี้ยงแล้วตายที่บ้าน และเป็นตัวที่แก่ตายตัวที่ 3 (มีสองตัวที่ป่วยตาย แต่ทุกตัวก็อายุ 13 ปี+ ทั้งนั้น) ก็ขอบคุณที่เป็นเพื่อน เป็นน้องที่ดี คอยปลอบใจ เป็นกำลังใจ ให้ตลอดมา
รูปที่คิดว่าสวยที่สุดของมันที่ถ่ายมา
หลับให้สบายนะตอก จะดูแลข้าวจี่ต่อให้นะ
Blog It Together 