สะพายกล้องเที่ยว Leh #2: พาเดิน Trekking ที่ Leh

ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ เรานั่งรถไปวัด Thiksey Monasteryกันต่อครับ วัดนี้เป็นวัดใหญ่ (มาก) และวิวจากวัดนี้ก็สวยมากๆ เช่นกัน ตอนไปคนก็น้อยด้วย เดินถ่ายรูปสบายๆ เลย

วัด Thiksey จากมุมไกลครับ

วิวระหว่างทาง

หนึ่งในพาหนะเช่ายอดนิยมของ Leh คือมอไซค์นี่แหละครับ

หลวงพี่

โนแฟลชนาจา

วิวภูเขาจากวัด

ส่งท้ายด้วยห้องน้ำที่วิวสวยที่สุดในโลก

แล้วคนขับก็พาเราไปกินข้าวกลางวัน (ตอนนั้นเกือบๆ 4 โมงได้) ร้านอยู่ชั้นสองของอาคารที่ยังดูก่อสร้างไม่เสร็จ แต่ข้างในหรูหรามาก เป็นมื้อที่แพงที่สุดเช่นกัน!!! กินเสร็จก็ไปเดินตลาดนิดหน่อย ซื้อพวกหมวก ถุงมือ ถุงเท้ากันหนาว (ถูกและดีมากกก) แล้วกลับที่พักครับ วันนั้นคุยกับหัวหน้าทัวร์เขาบอกว่าปกติเนี่ย Leh จะมีฤดูท่องเที่ยวประมาณ 6 เดือนแล้วจากนั้นจะเข้าช่วงฤดูหนาวคนจะไปที่อื่นกัน ช่วงเมษาที่เราไปกันเนี่ยคือช่วงท้ายๆ ของฤดูหนาวพอดี คนก็เลยน้อยๆ ปกติเดือนเมษาจะไม่มีหิมะตกแล้ว แต่ช่วงที่เราไปคือมีหิมะตกเดือนเมษาเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีครับ!!! คืนนั้นหิมะตกด้วย ไฟก็ดับเพราะว่าหิมะตก น้ำเป็นน้ำแข็งปั่นไฟไม่ได้ T^T ก็นอนแบบหนาวๆ พร้อมถุงน้ำร้อนกันไป

วิวภูเขาจากที่พัก

วันรุ่งขึ้นพวกเราตื่นกันแต่เช้าเพราะต้องไปเดิน Trekking ที่ Stok Kangri เจ้าของโรงแรมที่ชื่อ “นเรศ” มาเป็นไกด์เดินนำเองเลย (เขาบอกว่ากลัวพวกเราไปกลับไม่ทันภายใน 4 ชั่วโมงน่ะ) 5555 วันนั้นเป็นวันที่ดีมากเพราะว่าฟ้าใสสุดๆ แดดดีทั้งๆ ตอนเช้าหิมะตกหนัก

รถจอดส่งพวกเราในหมู่บ้าน Stok ครับ เป็นหมู่บ้านเก่าแก่ที่ดูร้างๆ หน่อย (แต่มีบ้าน มีถนน มีปศุสัตว์ให้เห็นเรื่อยๆ นะ) ทางเดินช่วงแรกๆ ก็เป็นดิน+โคลน+หิมะลื่นๆ ที่ต้องหลบขี้เป็นระยะๆ ยิ่งลึกเข้าไปทางเดินยิ่งมีแต่หิมะกับหิน

ชาวคณะ

มองย้อนไปข้างหลัง

วันนั้นพวกเราเดินกันไม่เหนื่อยมากเพราะเป็นที่ราบกับเนินที่ค่อยๆ เดินขึ้นเป็นส่วนใหญ่ เหนื่อยก็พักแป๊บๆ ก็หาย อากาศก็ไม่หนาวมาก วันนั้นมีน้องหมาในหมู่บ้านที่อยู่ๆ โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้มาเดินกับพวกเราตั้งแต่ต้นจนจบด้วย มันขี้เล่นและเชื่องมาก ทำให้เดินสนุกดีครับ แต่แน่นอนว่าบนความสนุกก็ต้องมีความลำบากด้วย อย่างแรกคือยิ่งเดินหิมะกับโคลนมันก็ยิ่งซึมในรองเท้า พอเดินเสร็จรองเท้าก็เปียกชุ่มไปหมด รองเท้าผมเป็นผ้าใบหนาๆ ธรรมดา ไม่ไช่รองเท้า Trekking ด้วย ยิ่งเดินก็ยิ่งลื่น อีกอย่างคือผมไม่ได้เตรียมแว่นกันแดดไป เจอหิมะสะท้อนแดดแสบตามากครับ รูปที่ถ่ายมานี่บอกตรงๆ ว่ามองอะไรแทบไม่เห็นเลย ก็กะๆ วัดแสง over เยอะๆ ไว้เอาแทน

พวกเราตั้งชื่อมันว่าชีโร่

นี่วัดแสงกับหมุน CP-L แบบมองอะไรไม่เห็นเลย

นั่งพัก

พวกเราเดินมาถึงจุดนี้ก็กลับครับ

ระหว่างทางนเรศก็ชวนพวกเราคุยไปเรื่อยๆ ให้มีแรงเดินครับ ก็เลยรู้ว่าจริงๆ แล้วแกเป็นไกด์รับจ้างนำทาง Trekking เส้นยากๆ ของ Leh ด้วย แกเคยทำงานให้การท่องเที่ยวอินเดียในเรื่อง Trekking กับขึ้นภูเขาในย่านนี้อีกต่างหาก มิน่านำทางพวกเราได้ดีมากๆ

นเรศกับชิโร่

กลับล่ะ

พอเดินกลับมาถึงรถพวกเราก็ไปเยี่ยมชมบ้านโบราณในหมู่บ้าน Stok (เปิดเป็น Home stay) พร้อมทานอาหาร Ladakh ต้นตำรับครับ คืออาหารอลังมากๆ เจ้าของบ้านบริการดีมากๆ อาหารเป็นเวจจี้ทั้งหมดแต่ก็อร่อยมาก \ w / ที่แหล่มสุดคือชาที่เขาเอาเนยมาละลายแล้วผสมลงไปครับ กลายเป็นชาเนย ที่มันยิ่งกว่าชานมอีก แต่อร่อยดี

ลุงเจ้าของบ้าน

เหล้า Leh โบราณ แรงใช้ได้

เกี๊ยวโบราณ

ก่อนกลับพวกเราแวะถ่ายรูปที่ Stok Monastery และที่บ้านพักของดาไลลามะองค์ปัจจุบันครับ ที่ Stok Monastery พวกเราไม่ได้เข้าวัดกันเลย แต่ถ่ายรูปจากมุมสูงของวัดแทน

นเรศบอกว่าที่เห็นลิบๆ นั่นคือพระราชวังที่ตอนนี้ราชวงศ์ Leh อยู่กันจริงๆ ครับ

พอเรากลับไปที่พักก็พบว่าไฟดับทั้งโรงแรม แต่ยังดีที่น้ำร้อนมาตรงตามเวลา \ w / วันนั้นพวกเรามีเพื่อนร่วมโรงแรมเป็นกรุ๊ปคนไทยอีกกรุ๊ปด้วยครับ วันนั้นพวกเราก็นอนกันไปทั้งๆ ที่ไฟดับนั่นแหละอีกคืน พร้อมกับข่าวร้ายว่าพวกเราไป Sham Valley, Pangong lake และ Nubra Valley ไม่ได้แล้วจริงๆ เพราะว่าถนนเปิดไม่ทันครับ (ส่วนอีกกรุ๊ปได้ไปเพราะเขากลับหลังเราสองสามวันแน่ะ อิจฉาาา)

วันสุดท้ายใน Leh ของพวกเราไม่ได้ทำอะไรเลยครับ นั่งเล่นไพ่สลาฟรอหัวหน้าทัวร์ตั้งแต่เมื่อคืนก็ยังไม่โผล่ นเรศโทรไปก็ติดต่อไม่ได้ ผมออกไปเดินตลาด Leh Market ตอนเช้าแกก็ยังไม่มา สุดท้ายแกโผล่มาบ่ายๆ บอกว่าไม่สบาย บ่ายมีโปรแกรมจะพาไปเจดีย์น้ำแข็ง แต่ตอนนั้นทุกคนเซ็งฉิบหายกันแล้วเลยไม่ไปพร้อม comment แกไปยาวมาก สุดท้ายวันนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากไปเดินตลาด Leh Market กัน (ผมก็รอบสองของวัน) แล้วกลับมาเก็บของเตรียมตัวออกเดินทางวันพรุ่งนี้ครับ ยังดีที่วันนั้นตอนเย็นๆ internet โรงแรมกลับมา online ได้ตั้งแต่เรามาครับ \ w /

รูปหมู่ (แต่คนไม่ครบซะงั้น)

วันรุ่งขึ้นรถมารับเราแต่เช้าตรู่ ร่ำลาพนักงานที่โรงแรม, หัวหน้าทัวร์ (ดีกันแล้ว), นเรศแล้วก็ออกไปสนามบินครับ

อากาศเช้าวันนั้น

ที่สนามบินก็ตรวจเข้มตามสไตล์อินเดีย คือก่อนเข้าก็ตรวจทีนึง ข้างในตรวจ 3 ที ก่อนขึ้นเครื่องก็ตรวจอีกที อาหารที่ขายที่สนามบินไม่อร่อยนัก แต่ก็กินกันตายได้ ที่ดีงามคือวิวสนามบินกับวิว Leh จากบนฟ้าครับ สวยแบบลืมความหนาวไปเลย