มะละกาเที่ยวเอง #1: สวัสดีมะละกา

ผมไปเมืองมะละกากับ KL มาตั้งแต่เดือนมีนาคมครับ เหตุผลที่ไปก็เพราะว่ามีแต่คนบอกว่าเมือง มะละกา สวยดี ไม่ไปถือว่าไม่ถึงมาเลเซียก็เลยจัดโปรหางแดงไป

ผมออกเดินทางตอนเช้าของวันที่ 6 มีนาคม ที่สนามบินดอนเมือง ถือเป็นการบินต่างประเทศจากดอนเมืองครั้งที่ 2 ของผม (ครั้งแรกเด็กมากจนจำได้แค่ว่าเคยไป)

ตอนที่ผมไปนี่ดอนเมืองดีขึ้นกว่าตอนผมบินไปร้อยเอ็ดมากๆ ครับ ร้านค้าเยอะขึ้นมาก คนก็เยอะ มีคนจีนที่อ่านภาษาอังกฤษไม่ออกเดินถามทางว่า gate อยู่ไหน ส่วน gate จะเป็นห้องใหญ่ๆ ที่มีประตูปิด ถ้ายังไม่ถึงเวลาก็ไม่เปิดประตูแล้วข้างนอกก็ดันไม่มีเก้าอี้ ก็เลยเห็นคนนั่งๆ นอนๆ รอแม่งหน้าประตูนั่นแหละ


สภาพอีกด้านอนาถกว่านี้เยอะครับ


ใน Gate นั่งแป๊บๆ ก็ได้ขึ้นเครื่องล่ะ

วันที่ผมไปเครื่องถึงก่อนเวลาตั้ง 5 นาที แต่สุดท้ายก็ไปช้าที่ ตม มาเลย์เพราะคนเยอะมากกก คนมาเลย์ก็ยังมาเข้าคิวรวมกับคนต่างชาติทั้งๆ ที่ช่องเฉพาะคนมาเลย์โล่งสุดๆ -*- ผมออกมาได้ก็แวะซื้อ sim ของ Digi ที่อยู่ติดๆ กับที่รับกระเป๋าครับ จริงๆ ร้านขาย sim อยู่ตรงนี้หมดแต่มีแต่ Digi ที่มีแต่คนซื้อเยอะสุด โดยเลือกซื้อโปร 1 อาทิตย์ 260 บาท เนตจำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ (500 mb มั้ง) ซึ่งไอ้โปรนี้วันแรกๆ ก็แรงดีอยู่แต่มันสร้างความฉิบหายให้ผมในวันหลังมาก -*-

เดินออกก็พบว่า LCCT นี่เจริญขึ้นเยอะครับ ร้านค้าเยอะขึ้นและอยู่เป็นสัดเป็นส่วนขึ้น ไม่เหมือนแต่ก่อนที่บขสบ้านเราชัดๆ เดินออกมาก็ลากกระเป๋าไปซื้อตั๋วรถไปมะละกาก่อนเลยครับ

ตั๋วรถจาก LCCT ไปมะละกามีอยู่เจ้าเดียวคือ Transnasional ที่ขายตั๋วไปมะละกาจะอยู่ใน gate ฝั่ง Domestic ที่จะมียามบอกไม่ให้เราเข้าไป ให้เราบอกว่าจะซื้อตั๋วไปมะละกาเขาถึงจะให้เราเข้าไป ด้านในมีหลายเจ้ามากแต่มี Transnasional อยู่บู๊ทเดียว วันนึงมีอยู่หลายรอบครับ ของมะละกาจะไปถึงแค่ Meleka Sentral ซึ่งเป็นท่ารถใหญ่ที่นั่น ผมซื้อตั๋วรอบ 11.30 AM ราคา 24.3 rm แล้วก็ออกไปรอรถ


สภาพภายในรถครับ fix ที่นั่งเลย (กำหนดโดยคนขับ -*-)

ระหว่างรอก็เจอคนไทยเดินมารอรถแต่ว่าหาที่ซื้อตั๋วไม่เจอ ผมก็เลยแนะนำไปว่าหาซื้อได้ที่ไหน+แนะนำเรื่อง KL ไป (พวกเขาค้างมะละกาแค่ 1 คืน) คุยกันไปมาก็เลยรู้ว่าวันกลับพวกเรากลับ flight เดียวกัน สุดท้ายผมก็ได้เพื่อนเดินทางไปมะละกาด้วยอีก 2 คนครับ (แต่โดนจับนั่งแยกกันนะ) พอ 11.30 am รถก็ออกเวลาตรงเป๊ะ รถใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง Melaka Sentral

Melaka Sentral นี่เป็นท่ารถหลักของเมืองมะละกาครับ จากที่นี่จะไป KL หรือเมืองอื่นๆ ก็ได้ ไปสิงคโปร์ยังได้เลย ส่วนท่ารถเมล์เข้าเมืองจะอยู่อีกอาคารที่อยู่ใกล้ๆ กัน พวกเราก็ไปรอรถเมล์สาย 17 เพื่อเข้าตัวเมืองมะละกา


ที่น่าสนใจคือรถคันนี้ “ทอนตังค์” ครับ ปกติรถเมล์มาเลย์จะไม่ทอนตังค์นะ สงสัยนักท่องเที่ยวเยอะ

เพื่อนร่วมทางเต็มคันรถเลยครับ รถแน่นมากกก รถใช้เวลาประมาณ 10 นาที (มีจอดซื้อของร้านสะดวกซื้อด้วยนะ) ก็มาถึง Red Square ซึ่งอยู่ติดกับแม่น้ำมะละกาเลยครับ ตรงนี้เป็น landmark (ไม่เกี่ยวกับเกมเศรษฐี) หลักในแผนที่เลยครับ คือจะไปไหนตั้งต้นจากตรงนี้ง่ายสุดเพราะมันเด่นสุดนั่นเอง


Red Square ครับ
Continue reading “มะละกาเที่ยวเอง #1: สวัสดีมะละกา”

สรุปทริปฮ่องกง 2014

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมไปเที่ยวฮ่องกงกับเพื่อนมาครับ ไปตั้งแต่วันศุกร์ที่ 18 กลับมาประมาณตี 4 ของเช้าวันจันทร์ที่ 21 นี่เป็นการเที่ยวฮ่องกงรอบที่ 3 ของผมโดยการไปครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือเพื่อไปตามกินร้านดังๆ แล้วช้อปปิ้งเป็นหลัก


Continue reading “สรุปทริปฮ่องกง 2014”

สะพายกล้องเที่ยวฮอกไกโด #2.2

Entry นี้ไม่เชิงเป็นภาคต่อของ พาเที่ยวตลาดปลา Asaichi นะครับ คือเหตุการณ์มันเกิดในวันที่ 2 แหละ แต่ผมสลับช่วงเวลานิดหน่อย เอาที่เที่ยวตอนกลางวันมาเขียนรวมกัน

หลังจากเรากินข้าวเช้าที่ตลาดปลากันไปแล้วก็มาขึ้นรถรอบ 8.30 เพื่อที่จะไปอุทยานแห่งชาติ Onuma Koen แต่ปรากฏว่าตกรถครับ -*- โชคดีที่เรามีบัตรอำมาตย์ที่ชื่อ JR Rail Pass ทำให้เราใช้บัตรนั้นจองตั๋วรอบถัดไปคือ 9.30 ได้ พอรถมาด้วยกลัวว่าจะลงผิดเพราะเป็นสถานีเล็ก แล้วมีทั้งสถานี Onuma กับ Onuma Koen เลยถามลุงคนญี่ปุ่นที่นั่งข้างๆ แกทำหน้านิ่งๆ แต่พอถึงแกก็บอกให้ลง _/\_


รถที่สถานี Hakodate


ถึงแล้ว คนแก่เพียบบ

มาถึงแล้วพวกเราก็ไปเช่าจักรยานปั่นรอบทะเลสาปในอุทยานแห่งชาติ เลือกจักรยานแม่บ้านธรรมดาๆ ที่คนญี่ปุ่นขี่กันทั้งเมืองแหละครับ มีราคาให้เลือก 1 ชม/400 เยน หรือทั้งวัน ก็เลือกเอา 1 ชม มาเพราะกลัวไปเที่ยวที่อื่นไม่ทัน (แต่ก็อยากจะปั่นให้รอบทะเลสาป) อย่าลืมไปเอาคูปองส่วนลด 100 เยนที่ Tourist Center ข้างๆ สถานีรถไฟด้วยนะครับ

บรรยากาศเมืองเล็กๆ นี้เงียบมากครับ มีแต่บ้านเล็กๆ อากาศดีๆ รถลาไม่ค่อยวิ่ง ปั่นกันสบายเลย ยิ่งพอออกนอกเมืองเข้าตัวเขตอุทยานอากาศยิ่งดีมาก ถนนดี (มีไม่ดีเป็นส่วนน้อย) ปั่นสบาย ชิวๆ จนคิดในใจว่าน่าจะซื้อแบบทั้งวัน


Continue reading “สะพายกล้องเที่ยวฮอกไกโด #2.2”