สะพายกล้องเที่ยวฮอกไกโด #2.2

Entry นี้ไม่เชิงเป็นภาคต่อของ พาเที่ยวตลาดปลา Asaichi นะครับ คือเหตุการณ์มันเกิดในวันที่ 2 แหละ แต่ผมสลับช่วงเวลานิดหน่อย เอาที่เที่ยวตอนกลางวันมาเขียนรวมกัน

หลังจากเรากินข้าวเช้าที่ตลาดปลากันไปแล้วก็มาขึ้นรถรอบ 8.30 เพื่อที่จะไปอุทยานแห่งชาติ Onuma Koen แต่ปรากฏว่าตกรถครับ -*- โชคดีที่เรามีบัตรอำมาตย์ที่ชื่อ JR Rail Pass ทำให้เราใช้บัตรนั้นจองตั๋วรอบถัดไปคือ 9.30 ได้ พอรถมาด้วยกลัวว่าจะลงผิดเพราะเป็นสถานีเล็ก แล้วมีทั้งสถานี Onuma กับ Onuma Koen เลยถามลุงคนญี่ปุ่นที่นั่งข้างๆ แกทำหน้านิ่งๆ แต่พอถึงแกก็บอกให้ลง _/\_


รถที่สถานี Hakodate


ถึงแล้ว คนแก่เพียบบ

มาถึงแล้วพวกเราก็ไปเช่าจักรยานปั่นรอบทะเลสาปในอุทยานแห่งชาติ เลือกจักรยานแม่บ้านธรรมดาๆ ที่คนญี่ปุ่นขี่กันทั้งเมืองแหละครับ มีราคาให้เลือก 1 ชม/400 เยน หรือทั้งวัน ก็เลือกเอา 1 ชม มาเพราะกลัวไปเที่ยวที่อื่นไม่ทัน (แต่ก็อยากจะปั่นให้รอบทะเลสาป) อย่าลืมไปเอาคูปองส่วนลด 100 เยนที่ Tourist Center ข้างๆ สถานีรถไฟด้วยนะครับ

บรรยากาศเมืองเล็กๆ นี้เงียบมากครับ มีแต่บ้านเล็กๆ อากาศดีๆ รถลาไม่ค่อยวิ่ง ปั่นกันสบายเลย ยิ่งพอออกนอกเมืองเข้าตัวเขตอุทยานอากาศยิ่งดีมาก ถนนดี (มีไม่ดีเป็นส่วนน้อย) ปั่นสบาย ชิวๆ จนคิดในใจว่าน่าจะซื้อแบบทั้งวัน


Continue reading “สะพายกล้องเที่ยวฮอกไกโด #2.2”

สรุปทริปลาว – เชียงคาน

ผมไปเที่ยวลาวกับเชียงคานมาในช่วงวันที่ 4 – 10 ธันวาคมที่ผ่านมานี้ครับ ผมอยากไปลาวมานานแล้ว พอเพื่อนก๊วนที่ไปอินเดียด้วยกันเอ่ยปากชวนจึงตกลงโดยไม่ลังเลเลย

การไปครั้งนี้เพื่อนขับรถไปหนองคาย ฝากรถไว้ที่ฝั่งไทยแล้วไปข้ามสะพานมิตรภาพไทย – ลาว เที่ยวลาวเสร็จก็ย้อนกลับทางเดิม ไปเที่ยวเชียงคาน 1 คืน แล้วผมก็แยกกับเพื่อนๆ ที่หล่มสักเพราะวันลาหมด ส่วนเพื่อนๆ ไปภูทับเบิกอีก 1 คืนครับ


Continue reading “สรุปทริปลาว – เชียงคาน”

สะพายกล้องเที่ยวสิกขิม #7: แวะเที่ยววัด+สวัสดี Pelling

หลังจากเราพบเมืองเล็กๆ แต่ถนนคนเดินที่น่าสนใจอย่างเมือง Namchi วันรุ่งขึ้นเราก็ออกรถกันต่อเพื่อที่จะไปเมือง Pelling ครับ ระหว่างทางก็แวะสถานที่ท่องเที่ยวเพียบเลย วันนี้เน้นแต่วัดครับ

ที่แรกที่ไปก็คือ Siddhesvara Dham เป็นวัดฮินดูที่อลังการงานสร้างมากๆ จะเข้าก็ต้องจ่ายค่าเข้า ถ้าถ่ายรูปก็จ่ายค่าถ่ายรูปเพิ่ม ซึ่งตรงนี้ผมก็ว่าแฟร์ดีนะ รับได้ แต่ต้องฝากกระเป๋าแล้วเสือกมีค่าฝากกระเป๋า พอเดินเข้าไปแล้วบอกว่าต้องถอดรองเท้า ก็ต้องจ่ายค่าฝากรองเท้าอีก ถือเข้าไปไม่ได้ เหี้ยยยยยยย พวกผมเลยจัดเท้าเปล่าเดินกันซะ


จุดเด่นที่นี่คือเทวรูปองค์พระศิวะที่ใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


ลองซูมดู ใหญ่จริงๆ ครับ

วัดนี้อยู่สูงมากครับ หมอกลงตลอด ถ้ามองดีๆ จะมองเห็นภูเขาอีกลูกที่อยู่ใกล้ๆ มีวัดพุทธอยู่เช่นกัน เหมือนกับว่าสร้างมาข่มกันซะงั้น -*- พอจังหวะฟ้าเปิด (ซึ่งมีแค่แป๊บเดียว) ก็จะได้ภาพฟ้าสวยๆ แบบนี้มา

ข้างในวิหารเป็นเรื่องราวของพระศิวะครับ ตัวผมเองอ่านตำนานฮินดูมาค่อนข้างเยอะตั้งแต่เด็กเลยมีอะไรคุ้นๆ อยู่เยอะมาก ส่วนตัวแล้วคิดว่าพระศิวะนี่เป็นเทพที่ติส ทรงพลัง และคาดเดาไม่ได้แบบเหนือสามัญสำนึกของมนุษย์จริงๆ ที่ไม่มีรูปข้างในวิหารก็เพราะว่าข้างในห้ามถ่ายรูปครับ ของจริงสวยมากๆ

ออกมาดูข้างนอกละกัน วิหารแต่ละวิหารสวยดีครับ เข้าไปได้


แบบนี้น่าจะคุ้นๆ


คนนี้เดาว่าเป็นพรานในตำนานที่เผลอบูชาพระศิวะด้วยความเข้าใจผิด (คือพระศิวะเข้าใจว่านายพรานบูชาท่าน) เลยรอดตายเพราะพระศิวะช่วย

เดินอยู่สักพักจนหมอกลงจัดมากก็ลงกันครับ ที่วัดนี้มีร้านอาหารมังสวิรัติแบบอลังการงานสร้างด้วย แต่ไม่ได้เข้าครับ


Continue reading “สะพายกล้องเที่ยวสิกขิม #7: แวะเที่ยววัด+สวัสดี Pelling”