Cafe Funiculi Funicula (ชื่อไทย: เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น) เป็นภาพยนต์ญี่ปุ่นที่ดัดแปลงจากนิยายเรื่อง Coffee Ga Samenai Uchi Ni ของคุณโทชิคาซึ คาวางุจิ ที่ทำยอดขายในประเทศญี่ปุ่นไปได้ถึง 850,000 เล่มในปี 2015 ครับ หนังมีฉายใน Netflix ด้วยครับ
ภาพประกอบจากสหมงคลฟิล์ม
เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่นเล่าเรื่องราวของร้านกาแฟ “Funiculi Funicula” ซึ่งร่ำลือกันว่าถ้าลูกค้าคนไหนนั่งที่โต๊ะพิเศษโต๊ะหนึ่งในร้านจะสามารถย้อนเวลากลับไปในอดีตได้ แต่ว่ามันก็มีกฏสำหรับการย้อนอดีตดังต่อไปนี้เช่นกัน
- แม้กลับไปในอดีตแล้ว ก็ไม่สามารถเจอคนที่ไม่ได้มาเยือนร้านกาแฟนี้ได้
- เมื่อย้อนเวลาไปแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไร ความเป็นจริงก็ไม่เปลี่ยนแปลง
- มีแค่เก้าอี้ตัวเดียวในร้านเท่านั้นที่นั่งแล้วจะย้อนเวลากลับไปได้ ถ้าเก้าอี้นั้นมีลูกค้านั่งอยู่ ต้องรอให้ลูกค้าคนนั้นลุกออกไปก่อนเท่านั้น
- เมื่อย้อนกลับไปอดีต เราจะลุกจากที่นั่งตัวนั้นไปที่อื่นไม่ได้
- เราจะย้อนกลับไปอดีตได้เฉพาะชั่วเวลาที่กาแฟยังอุ่นหลังรินใส่ถ้วยเท่านั้น และ จะต้องดื่มกาแฟจนหมดถ้วยก่อนที่มันจะเย็นชืด
คำถามคือ ถ้าย้อนเวลาแล้วเปลี่ยนปัจจุบันไม่ได้ ออกจากร้านไม่ได้ เรายังจะย้อนเวลาไปอีกไหม?
ผมอ่านนิยายเรื่องนี้จบไปตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว เป็นนิยายที่ผมชอบมากๆ ครับ มันอบอุ่นหัวใจ เศร้าและสุขไปพร้อมๆ กัน เนื้อเรื่องแต่ละตัวละครมีเอกลักษณ์และความหลังของตัวเองที่ทำให้อยากจะย้อนเวลาไป แม้จะแก้ไขอะไรไม่ได้แต่ก็ขอให้ได้รู้หรือได้ลองทำอะไรบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปก็พอ
ตัวหนังนั้นปรับเนื้อเรื่องและตัวละครต่างจากในนิยายไปเยอะอยู่แต่ว่ายังคงใจความหลักของนิยายและ sub plot ของแต่ละตัวละครไว้ได้ครบถ้วน (ยกเว้นบางตัวที่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะสลับเพศทำไม) เนื้อเรื่องและตัวละครที่ปรับทำให้เราผูกผันและเข้าใจความรู้สึกของตัวละครในเรื่องมากขึ้นกว่าฉบับนิยาย นอกจากนี้หนังก็แสดงให้เราเห็นภาพ “การย้อนอดีต” กับ “ความไม่อยากตัดใจ” กลับสู่ปัจจุบันได้มากกว่าฉบับนิยายอีกครับ บทจะดราม่าก็ทำได้กระชากใจไม่แพ้กัน ตอนมีความสุขก็ Happy ไม่แพ้ตอนอ่านหนังสือครับ มันเป็นหนังที่เรื่อยๆ เอื่อยๆ ตามแบบหนังญี่ปุ่น แต่ดูสนุกติดพันมากก ถึงจะรู้เนื้อเรื่องแล้วก็ยังดูเพลิน มีความสุขจริงๆ
แนะนำครับเรื่องนี้ ถ้ายังไม่เคยอ่านนิยายมาก่อนก็ดูรู้เรื่องนะ ส่วนตัวผมแนะนำให้ทั้งดูหนังและอ่านนิยายครับ ของเขาดีจริงๆ