สะพายกล้องเที่ยว Kashmir #2: ล่องเรือเที่ยว Dal Lake + พาเที่ยวภูเขาหิมะ Gulmarg

ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ หลังกลับจาก Nishat Bagh พวกเราก็ตรงดิ่งกลับโรงแรมเลย (หรือเรียกเรือดี) พักผ่อนสักพัก คนพายเรือเจ้าประจำเราก็มารับพวกเราไปล่องเรือเที่ยว Dal Lake เล่นครับ

ที่ๆ แรกที่คนพายเรือแม่งพาไปคือร้านขายพรมลอยน้ำครับ …สัด พวกเราโวยวายว่าไม่ไป มันก็เลยยอมแพ้ พาพวกเราล่องเรือไปเรื่อยๆ ระหว่างทางก็มีพ่อค้าเอาเรือมาเทียบแล้วทัก my friendๆ หลายเจ้ามาก มาทั้งขายผ้า, ขายไก่ย่าง (อันนี้เกือบซื้อล่ะ), ขายทุกอย่างเป็น 7-11, เครื่องประดับไม้ คือมีแม่งหมดอ่ะ กว่าจะยอมไปมันก็พายเรือประกบนานโขอยู่

เรืออื่นที่มาล่องเรือเล่นเหมือนเรา

แวะซื้อของ

แต่พออกจากโซนร้านค้าแล้วคนโล่งเลยครับ เป็นเวิ้งทะเลสาปที่สวยมาก วิวสวย สงบ บรรยากาศดี ไม่มีเรือพ่อค้ามากวนใจ แต่ถ้าใครอยากจะซื้ออะไรก็มีร้านค้ากลางน้ำลอยลำรอให้ลูกค้าไปเทียบเรือเอง

7-11 กลางน้ำ

ตอนแรกนึกว่าจะวนรอบทะเลสาป แต่เอาจริงออกมาเวิ้งด้านหน้าแล้วก็พายกลับแค่นั้นแหละ แล้วพวกเราก็พักผ่อน กินข้าว นั่งตากลมชมวิวกันสุขใจไปอีก 1 คืน

ลุงเจ้าของบ้านกับหลานของแก

Dal Lake ยามเย็น ที่เห็นไกลๆ นั่นป้อม Hari Parbat ครับ

เฮฮาปาร์ตี้

Dal Lake ยามค่ำคืน

วันรุ่งขึ้นพวกเราตื่นกันแต่เช้า ยัดลองจอนกับเสื้อกันหนาวเต็มที่เพราะวันนี้พวกเราจะไปภูเขาหิมะ Gulmarg กันครับ นั่งรถออกไปไกลพอสมควร พอไปถึงก็เช่ารองเท้าบู๊ต (บังคับทุกคน) แล้วก็เจอว่าโซฟีตามพวกเราขึ้นไปไม่ได้ (อ้าว) จะขึ้นไปต้องมี Local Guide พาเล่นสกีหรือเล่นสเลทเท่านั้น ก็เถียงกันอยู่พักใหญ่ สุดท้ายพวกเราก็ตัดสินใจว่าจะไม่เล่นอะไรเลย (เพราะเล่นไม่เป็นอยู่แล้ว) ขึ้นไปเดินเล่นอย่างเดียว ไม่เอา local guide แต่โซฟีตามไปได้ถึงแค่ที่จอดรถเท่านั้นแหละ ขึ้นไปไม่ได้ (เหมือนเขาแบ่งโซนกันมั้ง)

เติมพลังยามเช้า ชากับขนมปังทาเนยเขาอร่อยมากกก

อันนี้ตีนทางขึ้นครับ ไกลจากที่จอดรถมากๆๆๆ

ที่ว่าเล่นเสลทก็คือไอ้นี่แหละครับ นั่งในเลื่อนแล้วมีคนมาลากให้ แค่นี้แหละ มีมาถามตลอดทาง สำหรับคนขี้เกียจเดิน

แล้วพวกเราก็เดินจากที่จอดรถไปซื้อตั๋วขึ้นกระเช้าขึ้นภูเขากัน ทางไกลสัดๆ ระหว่างทางก็มีพ่อค้ามาตื้อขายของทั้ง ชา แว่นกันแดด ฯลฯ ตลอดเวลา ไล่ก็ไม่ไป เดินก็ลำบากเพราะใส่บู๊ต ที่ขายตั๋วคนแม่งก็โคตรเยอะ แขกก็มั่ว ยืนรอเพื่อนอยู่ก็มีคนมาขู่ว่าถ้าไม่มี Local Guide เขาไม่ขายนะตลอดเวลา หลังจากรออยู่พักใหญ่มากๆ ก็ได้ตั๋วมาครับ แล้วก็เดินไปสถานีกระเช้า (ที่ก็อยู่อีกไกล) สถานีกระเช้าใหญ่โตมาก (จนน่าสงสัยว่าทำไมมึงไม่ขายตั๋วในนี้วะ) แต่คิวแขกก็มั่วซั่วและแซงคิวกระจายเหมือนกันแหละ แล้วพวกเราก็ไปขึ้นกระเช้ากัน

สภาพกระเช้า โทรมดี ตอนขึ้นไปเสียวมาก เพราะสภาพกระเช้ามันนี่แหละ

ข้างบนวิวสวยมากครับ คนเยอะมาก อากาศไม่หนาวเท่าไหร่ (น้อยกว่าเลห์เยอะ) ทั้งๆ ที่เป็นภูเขาหิมะทั้งหมด แดดแรงสะท้อนหิมะจนแสบตา หิมะหนามาก รองเท้าใช้โคตรคุ้ม พ่อค้าก็เยอะตามประกบรัวๆ จนผมตะโกนด่าไปรอบมันถึงยอมไป พวกเรากินข้าวกันข้างบนนี้แหละ ซึ่งแพงแล้วได้นิดเดียว แต่ถือว่ากินกันตายครับ

แฮร่

สูงกว่านี้มีอีกขั้นครับ สำหรับพวกที่เล่นสกี

แขกเล่นสเลท

มีคนเล่น snow mobile เยอะมากๆ

ขาลงก็คิวมั่วซั่วเหมือนกันครับ โดนแซงคิวจนพวกผมแม่งต้องแซงบ้างถึงได้ลง ขานั่งรถกลับไป Dal Lake พวกเราแวะตลาดระหว่างทาง คนอื่นเขาซื้อขนมกันแต่ผมสนใจขนมหวานเลยไปถามราคา พ่อค้าก็ใจดีให้ชิมก่อนผมก็เลยซื้อมาเลย แล้วก็ขอถ่ายพ่อค้ากับวัยรุ่นแถวๆ นั้น (ที่ยุให้ซื้อขนม) มา

พ่อค้าขายขนม

วัยรุ่น Kasmir

แล้วพวกเราก็นั่งเรือกลับที่พัก วันนั้นลุงเจ้าของเรือทำสตูเนื้อกับเนื้อแกะภูเขาให้เรากินครับ อร่อยมากๆ คืนนัั้นไฟดับก็กินข้าว สังสรรค์กันใต้แสงเทียน ชิลไปอีกแบบ