สะพายกล้องเที่ยวจีนตอนที่ 6.2: พาเที่ยวเมืองลี่เจียง

ต่อจากตอนที่แล้ว เราอยู่ที่ท่ารถเมืองต้าหลี่เพื่อนั่งรถไปลี่เจียงครับ รอสักพักใหญ่ๆ รถบัสคันเล็กที่สุดที่เราเคยนั่งก็มาครับ คนเต็มคันรถอยู่แล้ว นั่งกันโคตรเบียดโคตรทรมานเลย มีแวะห้องน้ำส้วมรางแบบจีนทีนึงที่สะอาดมากๆ (ไม่มีใครใช้งาน) แต่มันก็น่ากลัวอยู่ดี

ระหว่างที่นั่งมาพวกผมได้เพื่อนใหม่เป็นสาวเสฉวนนักเที่ยวที่พูดอังกฤษคล่องมากครับ พอถึงเมือง ลี่เจียง (丽江) เธอก็พาไปซื้อตั๋วรถนอนไปเมืองคุนหมิงให้เสร็จสรรพ

สาวเสฉวนผู้ใจดี เสียดายไม่ได้ถ่ายพ่อหนุ่มลี่เจียงผู้ใจดีอีกคนไว้ด้วย

ระหว่างยืนรอรถเมล์ไป hostel ที่จองไว้ เธอที่ยืนรอเป็นเพื่อนก็ไปลากคนที่ยืนรอรถเมล์มาอีกคนมาช่วยพวกเราขึ้นรถเมล์ไป hostel สักพักไม่รู้อีกท่าไหนเธอกะพ่อหนุ่มนั้นตัดสินใจพาพวกผมเดินไปซะงั้น พ่อหนุ่มนั้นก็โทรถามทางกับ hostel ตลอด เธอก็เดินนำไปเรื่อยๆ สัก 15 นาทีก็ถึง hostel ครับ – -” แถมก่อนจากกันเธอยังให้ยาแก้ไอผมอีกเพราะวันนั้นอาการผมหนักมากเลย

เหมียว

พอเก็บของใน hostel (ในซอยเข้าไปลึกเหมือนกัน แต่เงียบมาก เจ้าของพอพูด eng ได้ หมาน่ารัก ห้องสะอาด) เสร็จ พวกเราก็ไปเดินเล่นที่เมืองโบราณลี่เจียง (丽江古城)กันครับ เดินออกจากซอยแล้วข้ามถนนไปก็ถึง

ที่เมืองโบราณลี่เจียงด้านที่ผมเดินเข้ามาจะมีแต่โรงแรม (มีคนบอกว่าราคาถูกมาก แต่กลัวไม่รับคนต่างชาตินี่สิ) และร้านอาหารครับ พอเดินเข้ามาลึกขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าที่นี่มันใหญ่โตและกว้างกว่าเมืองโบราณต้าหลี่มาก พอเริ่มเข้าโซนร้านค้าคนก็ยิ่งเยอะ ร้านก็เยอะ ตรอกซอกซอยเล็กซอยน้อยเยอะมากๆ ครับ

พอเดินตรงต่อไปซักพักก็จะถึงโซนขายอาหารครับ มีร้านอาหารเยอะแยะ มี food court จริงๆ พวกร้านอาหาร ร้านขนมตรงจุดอื่นก็มีครับ แต่ตรงนี้มีเยอะสุดล่ะ ก็สะดวกดีครับสำหรับคนมาเดิน

ที่นี่กินแต่อาหารรสจัด เผ็ด มัน เค็ม เจ้าปลาหมึกนี่อร่อยมากๆ เลย

ระหว่างทางที่เดินเราก็แวะ travel agency แต่ละร้านไปด้วยเพื่อถาม package ไปภูเขาหิมะมังกรหยก (玉龙雪山) ครับ ส่วนใหญ่เจอร้านที่พูด eng ไม่ได้ก็บายก่อนเลย ราคาก็ไม่หนีกันนะเพราะจริงๆ มันก็เจ้าเดียวกันแต่มีหลายร้านนั่นแหละ

พอเดินมาถึงตรงกลางก็เป็นโซนบันเทิงครับ มีผับ บาร์ ร้านนั่งดื่มพร้อมฟังดนตรีสดเยอะมาก ร้านพวกนี้สาวเสฉวนเตือนไว้แล้วว่าอย่าเข้าเพราะคิดราคาแพงมาก พวกเราก็เลยได้แต่เดินผ่านหน้าร้านแทน

อันนี้ข้ามไปจะเป็นขึ้นบนภูเขาครับ ส่วนร้านตรงนี้ก็ผับทั้งหมดเลย

เดินตามน้ำเลาะผับมาเรื่อยๆ ก็จะถึงกังหันน้ำเมืองลี่เจียงอันเป็นแลนมาร์คของเมืองโบราณนี้ครับ คนมาต่อคิวถ่ายรูปเยอะมาก

พวกเรามาได้ travel agent ก็ร้านแถวๆ นี้แหละครับ ราคาแพงกว่าเจ้าอื่นแต่เลือกเพราะคนขายพูดไทยได้และพยายามช่วยเป็นอย่างดี พวกเราได้โปรแกรมไปเที่ยว 1 day trip ในราคาคนละ 450 หยวนฮะ (ก่อนที่วันรุ่งขึ้นจะรู้ตัวว่า แม่งไม่น่าเลย!) ไม่มีอาหารกลางวันและนัดตั้งตี 5!!!

ตรงจุดนี้เป็นลานกว้างๆ ที่มีร้านค้า ร้านอาหารทั่วๆ ไปเยอะครับ พวก Mac, KFC, Pizza Hut ก็อยู่แถวๆ นี้แหละ วันนั้นอยู่ๆ ก็มีคนจีนรำวงกันกลุ่มใหญ่มาก พอวงนี้คนเต็มปุ๊บก็มีเปิดวงใหม่อีกเพียบเลย

พวกเราเดินเล่นกันตรงนี้สักพักก็เดินกลับกันครับเพราะเหนื่อยและหิวล่ะ

พวกเราตัดสินใจกินข้าวกันที่ food court ครับ ข้างในมีร้านเยอะมากแต่ก็ซ้ำๆ กันเป็นส่วนใหญ่ ผมเลือกข้าวผัดกับอะไรก็ไม่รู้ผัดมา ไม่ค่อยอร่อยทั้งคู่ จริงๆ อยากกินบะหมี่แต่สั่งไม่เป็นแฮะ มันคิวยาวด้วย ไม่น่าเลย ;____________; ก็กินเอากันตายไปครับ

ไม่อร่อยแฮะ

ไอ้นี่ยิ่งโคตรเลี่ยน

กินเสร็จพวกเราก็เดินกลับทางเดิมกลับ hostel กัน

ร้านขายเครื่องดนตรีที่เอาคนมาตีกลองแบบไม่เป็นเพลงแบบนี้มีทั่วไปครับ

ก่อนจะออกจากเมืองโบราณพวกเราแวะซื้อเสบียงพวกมาม่าถ้วย นม ขนมปังกันเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามืดครับ พอออกมาซื้อน้ำที่ร้านขายของชำหน้าปากซอยแล้วถึงรู้ว่าในเมืองโบราณมัน + 1 หยวนทุกอย่างเลยแฮะ

น่ากินดีนะ

แล้วพวกเราก็กลับ hostel กัน ก็ขอจบวันนี้ไว้เท่านี้ก่อนครับ