สะพายกล้องเที่ยวเชียงคาน #1: สวัสดีเชียงคาน

เห็นชื่อ entry ใหม่แต่จริงๆ เป็นภาคต่อกับทริปลาวคือกลับจากลาวปุ๊บเราก็บึ่งไปเชียงคานเลย มีรับเพื่อนในตัวเมืองเลยเพิ่มอีกคนนึงอยู่แป๊บนึง

>

เราไปถึงก็ค่ำแล้วครับ เดินหาที่พักก็เต็มไปหมดที่จอดรถยังไม่มีเลยครับเพราะมันยังอยู่ในช่วงหยุดยาว สุดท้ายไปได้ที่นี่ เป็นคล้ายๆ โฮมสเตย์ ราคาถือว่าแรงเลยล่ะ Wifi ก็ไม่ถึง (คือมี แต่ไม่ถึงห้อง), จักรยานก็ต้องเช่าเอา แต่ห้องสะอาดมากๆ ก็เลยตัดสินใจเอาที่นี่แหละ ขี้เกียจเดินหาที่อื่นแล้ว

พักผ่อนกันสักครู่แล้วก็ออกมาเดินเล่นถนนคนเดินเชียงคานยามค่ำคืนกัน คนเพียบเลยครับ

สองข้างทางก็มีทั้งร้านขายของทำมือเก๋ๆ, ขายเสื้อ, ขายโปสการ์ด, ขาย magnet, บ้านเก่าเอามาดัดแปลงเป็นโรงแรม (ติดป้ายว่าเต็มเกือบทุกแห่ง) แบบที่เราเห็นได้ทั่วไปตามถนนคนเดินที่คนกรุงเทพแห่กันไป (กูก็ด้วย)

ร้านที่ซ่อนอยู่ตามตรอกซอกซอยก็เยอะครับ เช่นร้านนี้

เดินๆ ไปแล้วรู้สึกว่าร้านอาหารมีน้อยกว่าที่คิดครับ คือไอ้ที่กินเล่นๆ นะเพียบ แต่ร้านข้าว ร้านก๋วยเตี๋ยวกินจริงจัง สุดท้ายไปเจอร้านนี้ ขายคล้ายๆ ก๋วยจั๊บมีใส่ไข่ด้วย (จำชื่อไม่ได้) ก็ธรรมดาๆ นะครับ

บรรดาเพื่อนร่วมแกงค์

ถนนคนเดินที่นี่ยาวใช้ได้ครับ เดินกันเหนื่อยเลย มีของให้ซื้อเยอะอยู่

แสดงดนตรีก็มี

ถ่ายรูป

ถ่ายรูป

วาดรูป

ดราม่าก็เหมือนเงา มันตามเราไปทุกที

ปาท่องโก๋

อันนี้เป็นสเลอปี้ครับ คือเอาโค๊กมาแช่ให้เย็นๆ แบบเป็นวุ้นแล้วเขย่านั่นแหละ – -”

ของฝากจากเชียงคาน เอ่อ……

ตอนแรกๆ ที่เดินนีก็เย็นๆ ดีครับ แต่ยิ่งหนาวจนไปถึงหนาวมาก – -”

อยู่เชียงคานไปไหนได้บ้าง

อีกสิ่งหนึ่งที่มีเยอะไม่แพ้ร้านขายเสื้อเชียงคานคือ “ผับ” ครับ มีให้เลือกหลายร้านมาก ส่วนใหญ่จะเน้นบรรยากาศโบราณๆ มองออกไปเห็นแม่น้ำโขงยามค่ำคืน (ที่หมอกลงจนไม่เห็นอะไร) หลายๆ ร้านก็มีเบียร์ลาวขายด้วย แต่ราคาโหดสาดดด

ร้านนี้สาวแหล่มๆ (และแฟนของเธอ) เต็มร้านครับ

กินกันเบาๆ

ผมนั่งดื่มจนทนหนาวไม่ไหว เลยขอตัวกลับมานอนก่อน ก็หลับสบายเลยครับทั้งเหนื่อย+เมา+หนาวด้วย ส่วนตัวแล้วผมเฉยๆ กับถนนคนเดินเชียงคานมากๆ ครับ คือมันปาย มันถนนคนเดินเชียงใหม่ มัน Cicada สุดๆ คือทุกอย่างแม่งเอาใจคนกรุง (อย่างผม) หมดเลย ยิ่งผมเพิ่งกลับมาจากวังเวียงพอเปรียบเทียบกันแล้วเราสู้เขาไม่ได้เลยครับ – -”

ทิ้งท้ายกับน้องแมวเหมียวเชียงคาน