สะพานกล้องเที่ยวลาว #1.2: สวัสดีวังเวียง

ต่อจากตอนแรกนะครับ พวกเราเก็บของ ล้างหน้าล้างตาแล้วก็ออกไปเดินเล่นเมืองวังเวียง ก่อนออกไปก็ไม่ลืมที่จะจอง 1 day trip ในวันถัดไปกับโรงแรมด้วยครับ

รูปนี้เป็นเด็กๆ ที่มาเล่นแถวๆ โรงแรม

สิ่งที่สังเกตุในเมืองวังเวียงคือโรงแรมยิ่งอยู่ติดน้ำยิ่งแพง (เรื่องปกติ) โซนที่เที่ยวที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่อยู่จะอยู่แยกกับโซนชาวบ้านอยู่แต่ก็ไม่ไกลกันนัก เดินถึงกันสบายๆ อย่างโรงแรมผมนี่อยู่ตรงข้างโรงเรียนเลย เดินออกมาก็เจอเด็กเดินกลับบ้านหรือขี่จักรยานกลับบ้านกันเพียบ

อีกอย่างที่เมืองนี้มีเพียบคือร้านโรตีครับ มีเยอะมากกกกกกกก ที่จะทุกสี่แยก

ร้านค้าย่านที่ผมอยู่มีทั้งร้านแบบชาวบ้านๆ ทั่วไปกับร้านขายของนักท่องเทียวครับ คือมีความรู้สึกว่าเมืองนี้ผสานการท่องเที่ยวกับวิถีชีวิตชาวบ้านได้ “เนียน” กว่าของไทยอย่างปายหรือเชียงคานมากมายนัก คือดูแล้วไม่พยายามจะเอาใจนักท่องเที่ยวมากเกินไปนัก

อีกหนึ่งไฮไลท์ของเมืองนี้คือนั่งบอลลูนชมเมืองครับ

เดินเล่นแถวๆ ที่นั้นสักแป๊บก็หาอะไรกินกันครับ เพราะไม่ได้กินข้าวกลางวันกันเลย ก็เลือกร้านชื่อถาวรสุข (มีโรงแรมด้วย) ที่อยู่ริมแม่น้ำซองเลยครับ บรรยากาศดีสุดๆ แต่อาหารเข้าขั้นไม่สมราคา ;__;

มองไปริมน้ำตอนเย็นๆ มีเรือหางยาวเที่ยวแม่น้ำด้วย

เวลาสั่งต้องสั่งเบียร์ลาว 2 แก้ว+จอก 3 ใบ+น้ำก้อน แล้วจะได้เบียร์ 2 ขวด+แก้ว 3 ใบ+น้ำแข็งครับ

ระหว่างจิบเบียร์รออาหารมา (ช้าใช้ได้) ก็เดินลงไปดูริมน้ำเล่นๆ

ป้ายบอกว่าห้ามทำอะไรบ้างในวังเวียงครับ (เพื่อนที่มาด้วยบอกผิดหวัง กูหวัง hardcore กว่านี้)

สรุปร้านถาวรสุขสำหรับผมอาหารงั้นๆ ครับ ไม่สมราคา แต่ว่าทำเลดี บรรยากาศยามเย็นนี่โคตรแหล่มเลย

พวก 1 day trip เก็บเรือคายัคครับ

กินเสร็จเพื่อนๆ ก็ขอตัวกลับห้องก่อน ส่วนผมแยกออกมาเดินเล่นในเมืองต่อครับ เดินผ่านโรงเรียนเห็นคนมุงๆ อะไรอยู่ พอเข้าไปดูก็ถึงบางอ้อ เขาเล่นเปตองกันอยู่นี่เอง

ปั่นจักรยาน

วังเวียงนี่ผมรู้สึกว่าปลอดภัยครับ คือห้อยกล้องเดินไม่ต้องกลัวว่าเขามาปล้มมาวิ่งราวอะไร ผู้คนก็นิสัยดี เวลาซื้อของอะไรก็พูดไทยใส่ได้เลย สบายสุดๆ ^^

ร้านขายของพวก adventure ทั้งหลาย

น้องหมา

สำหรับ “โซนท่องเที่ยว” จะมีผับ บาร์ (แบบข้างบน) โรงแรม ร้านอาหารเพียบครับ มีร้านอินเตอร์เนต ที่น่าสนใจคือตอนนี้มีสายการบินเกาหลีบินตรงมาเวียงจันทน์แล้วเลยมีนักท่องเที่ยวเกาหลีเยอะมากกกกก หลายๆ ร้านก็ปรับตัวด้วยการมีป้ายภาษาเกาหลีแล้ว

ร้านอาหาร บรรยากาศดี มีเบเกอรี่ขาย

ร้านนี้คนเพียบเลยครับ

อันนี้ถนนที่อีกเส้นที่ขนานกับถนนที่ติดกับแม่น้ำซองครับ มีร้านอาหาร โรงแรม บาร์ ร้านของของอยู่พอประมาณ

ทีเห็นนั่นส่วนใหญ่โรตีครับ ใส่หน้าได้เยอะมากกก

อันนี้คือบาร์ครับ เป็นยกพื้นแล้วก็นั่งเอกเขนกกันไป ส่วนใหญ่เป็น series friends หรือ southpark แล้วก็มีฝรั่งมานอนดูชิวๆ (คือบ้านมึงไม่มีดูใช่ไหม)

ปิ้งย่างกับร้านส้มตำที่เจออยู่ร้านเดียว

ผมเดินอยู่พักใหญ่ๆ ก็รู้สึกว่ามันหนาวจนต้องกลับแล้วล่ะ ซึ่งระหว่างโรงแรมที่ผมพัก (ย่านที่อยู่อาศัย) กับไอ้ย่านท่องเที่ยวนี่มันก็ไกลกันพอดูเลยครับ เดินไปมืดๆ ก็ยังปลอดภัยนะ เมืองนี้เดินวันแรกก็ชอบเลยครับ คือมันเนียนอ่ะ ไม่เอาใจคนเมืองกรุงแบบเมืองสไตล์เดียวกันในบ้านเรา แล้วมันเป็นเมืองที่เล็กมากๆ ไม่มีอะไร แต่แค่เดินเล่นชิวๆ ก็ฟินแล้วว

เดินกลับไปถึงห้องคุยกับเพื่อนสักพักแล้วก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรหายไป ค้นๆ ดูก็ฉิบหายแล้ว ฝาปิดเลนส์หายไปอันนึง เดาว่าต้องหายที่ร้านอาหารแน่ๆ เพราะผมเอามาหนุนกล้องตอนถ่ายรูปแล้วคงลืมหยิบกลับมาด้วย ลงไปถามที่ร้านเด็กที่ร้านก็บอกว่าตะกี้ก็เห็นนะ แต่ไม่ได้เก็บไว้เพราะคิดว่าสักพักคนที่ลืมใว้ก็คงมาเอาเอง …. -*- เหี้ยล่ะครับ ผมไปดูมันก็หายไปแล้ววววววววววว เหี้ยยยยยยยยยยยยยย

สรุปกลับห้องแบบเซ็งๆ กะว่าพรุ่งนี้จะไปถามใหม่ว่ามีใครเก็บมาให้มั้ย ;__; คืนนี้ทุกคนนอนเร็วมากเพราะเหนื่อยกันสุดๆ จากเมื่อคืนที่นอนกับไม่เต็มอิ่ม (โดยเฉพาะคนขับรถ)

ก็ขอจบวันแรกของทริปลาวไว้เท่านี้ก่อนนะครับ