สะพายกล้องเที่ยวอินเดีย #10.3: บ๊ายบายอินเดีย บ๊ายบาย Kolkata

หลังจากเราออกจากIndia Museum เราก็เดินไปแถวๆ ย่าน New Market ที่อยู่ไม่ไกลกันนักเพื่อไปหาอะไรกินครับ ร้านที่ไปชื่อร้าน Jojo ที่พี่ๆ คนไทยที่เจอในพิพิธภัณฑ์บอกว่าอร่อยมาก ฝากท้องได้

จริงๆ มีรูปแม่ชีเทเรซ่าด้วย แต่ไม่ได้ถ่ายมา -*-

เหมียวหน้าร้าน

เดินเข้าไปร้านดูสะอาดมากๆ ครับ ฝรั่งนั่งกินไปเล่นเนตไปกันเพียบเลย สั่งอาหารเสร็จก็ขอ password wifi ร้านเขา เขาบอกว่าต้องขอจดเลข passport กับชื่อและที่อยู่นะถึงจะให้ wifi ได้ -*- เฮ้ย เอาไปทำไมวะ แต่ก็ให้ไป

ระหว่างกินเพื่อนขอตัวไปเข้าห้องน้ำแล้วหายไปนานมากกกเกิน 30 นาที พอมันกลับมาถามว่าทำไมหายไปนาน มันบอกว่าห้องน้ำในร้านไม่มี เลยต้องไปเข้าที่ไซต์ก่อสร้างที่อยู่ไกลออกไป -*- แถมแถวนั้นยังอันตรายมากจนเด็กในร้านต้องพาไปแล้วยังช่วยยืนเฝ้าให้หน้าประตูห้องน้ำอีก – -”

ส่วนเรื่องอาหารเหรอ ไม่อร่อยครับ แพงอีก แต่ก็กินกันตายไป

กินเสร็จพวกเราก็เดินเล่น New Market กันครับ มวลมหาประชาแขกเยอะมากกกกกกกก ยิ่งใกล้ค่ำคนยิ่งเยอะ ทั้งซื้อของ ออกมาเดินเล่น นั่งคุยกัน

ร้านเสื้อผ้าแบบหรูๆ บ้านเขา

ลานนี้เหมือนแนวๆ สยามบ้านเราครับ คนมาเดินเล่น นั่งคุยกัน ซื้อของเยอะมากๆๆ

มีทางเดินใต้ดินไปห้างที่อยู่ใกล้ๆ กัน ข้างใต้ก็เป็นชั้นใต้ดินของห้าง มีร้านค้าต่างๆ ครับ

บรรยากาศชั้นใต้ดิน คล้ายๆ โบนันซ่าหรือยูเนี่ยนมอลอ่ะ

ตลาดคนเยอะสัดๆ

เดินผ่านกะบะขาย DVD มีหนังโป้แขกขายด้วยนะเออ

เดินเล่นสักพักพวกเราก็ย้อนกลับไปขึ้นรถใต้ดินสถานีเดิมแล้วนั่งไปต่อที่ Victoria Memorial ครับ ก็ลงสถานีที่ใกล้ที่สุด (จำชื่อไม่ได้) แล้วเดินผ่านอะไรที่คล้ายๆ สนามหลวงไปดู อารมณ์เดินจากธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ไปวัดพระแก้วอ่ะครับ ระยะพอๆ กัน

ที่ฮาคือตอนเราไปถึงมันทุ่มกว่าๆ ฟ้าปิดแล้ว แต่คนก็ยังออกมาเดินเล่นกันบนถนน ปูเสื่อนั่งเล่นกันในสนามหญ้าประหนึ่งกลางวัน แต่ถนนมันแทบจะไม่มีเปิดไฟเลย!!! ไฟถนน ไฟตึกปิดเกือบหมด แต่คนก็ยังออกมาชิวกันเหมือนกลางวัน!!! มีให้เช่าขี่ม้าด้วย (ยิ่งมืดยิ่งต้องเดินหลบขี้ม้า)

TATA เจอรถ TATA ตลอดทางครับ (แต่นี่ TATA Steel นะ)

คือมันมืดขนาดเนี๊ย

เดินๆ ไปเจอเขามีม้าหมุนให้เด็กๆ เล่นริมสนามหญ้า เพื่อนสะกิดให้ดูถึงได้เห็นว่ามันเป็น “ม้าหมุน” จริงๆ

กว่าเราจะไปถึง Victoria Memorial ก็ปิดซะแล้วครับ ก็เลยได้แต่ยืนถ่ายรูปอยู่ด้านนอกเหมือนมวลมหาประชาแขกคนอื่นๆ ที่มาถึงไล่ๆ กัน ถ่ายรูปอยู่สักพักก็ต้องกลับล่ะ ก็ตกลงกันว่าเดินกลับไปรถใต้ดินตายแน่ๆ เลยโบกแท็กซี่ขึ้นมันตรงนั้นเลย (ซึ่งก็โบกยากอยู่เพราะมีแต่คนโบกแท็กซี่เหมือนกัน) ขึ้นได้ก็บอกให้เขาบึ่งไปสนามบินเลยครับ

มีน้ำพุด้วย

ระหว่างทางกลับนี่เส้นทางมันทะลุผ่านเมืองไปตรงๆ ครับ รถติดสุดๆ แต่ก็ทำให้เราได้เห็นเมือง Kolkata แบบ Night City Tour คือเห็นทั้งย่านโทรมสุดๆ ย่านฮายโซวสุดๆ ไม่แพ้สยาม-ชิดลม-สุขุมวิทบ้านเรา (แต่มันก็ยังมีจุดเละๆ แบบอินเดียอ่ะนะ) บ้านเมืองส่วนฮายโซวเขาก็สวยดี มีคนออกมาเดินถนนเยอะมากไม่ว่าจะย่านไหนทั้งๆ ที่ไฟถนนติดๆ ดับๆ มีชาวบ้านอาบน้ำ สระผ ซักผ้าตามเครื่องปั้มน้ำสาธารณะข้างถนนเลย

การจราจรใน Kolkata นี่ก็สุดตรีนใช้ได้ครับ รถติดบรรลัย คนก็บีบแตรใส่กันตลอด ปาด แซง เสียบไปตลอดทาง คือผมนั่งเองยังรู้สึกประสาทแดกเลย – –

แม้รถจะติดบรรลัยแต่พี่แท็กซี่เราก็ตีนผีพอที่จะมาให้เรามาถึงสนามบินตรงเวลา ไปถึงปุ๊บเพื่อนๆ ที่นอนเล่นอยู่สนามบินเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปแสกนแล้วติด security tag ให้แล้ว แต่ตอนไป check in มันเสือกไม่ยอม จะให้สแกนใหม่ หาว่า security tag ของสนามบินอื่น จนต้องให้มันดูดีๆ ว่าเนี่ย ของมึงนี่แหละมันถึงจะปล่อยผ่านไปได้ – –

ตอนจะเข้าต.ม. ผมก็ซวยอีก ทำใบที่ต้องกรอกหาย – -” ต้องออกไปกรอกใหม่ ตอน scan กระเป๋าก่อนเข้า gate มันก็ไม่ให้ผ่านเพราะไปเจอ powerbank ที่ผมลืมเอาใส่กระเป๋าหลังไว้ มันรื้อออกมาแล้วถามว่าอะไร พอบอกว่าไปว่า powerbank มันก็ถามย้ำๆ ว่าไม่ใช่ไฟแช็คใช่มั้ย ผมก็บอกว่า powerbank ซ้ำไปซ้ำมาจนมันปล่อยหลุดออกมา แม่ง วิบากกรรมจริงๆ (การไปอินเดีย พวกแบตเตอรี่ ที่ชาร์จต่างๆ ให้โหลดครับ มันไม่ค่อยให้เอาขึ้นเครื่อง เพื่อนผมขนาดโหลดมันยังรื้อมาถามเลยว่าไอ้นี่คืออะไร)

เสร็จแล้วก็นั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่ gate เดินดูร้านหนังสือในสนามบินพบว่ามีหนังสือ Kama Sutra ขายเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก เดินดูเพลินๆ นั่งเม้ากันเพลินๆ จน final call ถึงได้รีบวิ่งไปขึ้นเครื่องเป็นกลุ่มสุดท้าย

เที่ยวบินขากลับนี่เด็กเต็มลำครับ ส่งเสียงดังตลอดจนผมนอนไม่หลับเลย – -” คนไทยก็เยอะ แต่สุดท้ายก็หลับๆ ตื่นๆ ถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ

Entry นี้ก็เป็นการจบทริป อินเดีย-สิกขิม-ดาร์จีลิง-Kolkata จริงๆ ซะทีครับ เป็นทริปที่สนุกและมันสุดๆ เท่าที่เคยไปเที่ยวมาเลย (คือเป็นทริปที่คิดย้อนไปแล้วประโยคว่า “แม่งมันดีว่ะ” ลอยออกมาเลย) สำหรับอินเดียนี่แม้ผมจะบ่นนั่นบ่นนี้ใน blog เยอะแต่ก็เป็นประเทศที่ประทับใจแล้วคิดว่าจะต้องหาโอกาสไปเที่ยวอีกครั้งให้ได้ครับ