สะพานกล้องเที่ยวลาว #4.1: พาเที่ยวเวียงจันทน์ตอนที่ 1

ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ เช้านี้เรารีบตื่นแต่เช้า เพื่อมากินข้าวแล้วก็นั่งรถไปเมืองเวียงจันทน์ แต่ยังตื่นเช้าไม่พอครับ ออกมาคืนจักรยาน สั่งเฝอแล้วเฝอมาปุ๊บรถมาปั๊บ เพื่อนเลยเดินไปบอกว่าไปรับคนอื่นก่อนได้ไหมแล้วค่อยวนกลับมา แล้วพวกเราก็รีบกินกัน


เฝอลาว เหมีอนก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กบ้านเรามากกว่าครับ

กินเสร็จสักพักรถก็มา เป็นรถตู้โทรมๆ วิ่งวนรับคนทั้งเมืองไปส่งที่ท่ารถ บขส วังเวียงครับ แล้วก็เปลี่ยนรถไปนั่งรถบัสหนองคาย-วังเวียงซะงั้น แล้วก็นั่งรถยาวเข้าเวียงจันทน์ (แวะพักหนเดียวเหมือนขามา) สักบ่ายกว่าๆ รถก็พาเรามาส่งที่แถวๆ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติลาวแล้วปล่อยให้เราเดินหาที่พักกันเอง

ข้อดีของการมาส่งแถวนี้คือมันอยู่ใกล้ๆ ถนนเสดทาถิลาดกับถนนเจ้าฟ้างุ้มซึ่งเป็นแหล่งรวม Guesthouse แถมยังอยู่ใกล้ๆ แม่น้ำโขงอีก พวกเราเดินหาสักพักใหญ่ๆ เลยเพราะจะที่ไหนๆ ก็เต็มหมด จนสุดท้ายได้ที่ดวงเดือน Guesthouse 2 (เจ้าเดียวกับโรงแรมดวงเดือน อยู่ตรงข้ามกัน) ครับ ห้องรวมไม่แพง มีเจ๊คนลาวอยู่แล้ว 1 คน ถามเรื่องที่เที่ยวเจ๊ก็ไล่ชื่อผับมาหลายชื่อแล้วก็ขอตัวออกไปก่อน – -”

พวกเราเก็บของ ล้างหน้าล้างตาแล้วก็ออกมาเดินหาตุ๊กตุ๊กเพื่อเหมาเที่ยวซึ่งก็หาได้ไม่ยากแถวนั้น มี package พร้อมว่าไปที่ไหนบ้าง ต่อได้ 500 บาทแล้วลุงคนขับก็พาเรานั่งตุ๊กๆ ออกเที่ยววัดสีสะเกดเป็นที่แรกกันเลย

วัดสวยดี ได้บรรยากาศวัดภาคเหนือบ้านเราแต่ว่าอลังกว่าเยอะ วัดเงียบมากสมเป็นศาสนสถานทั้งๆ ที่นักท่องเที่ยวเยอะ วัดสีสะเกดหรือวัดสะตะสะหัดสารามนี้เป็นวัดเก่าแก่สร้างตั้งแต่ปีพ.ศ. 2094


ครุฑกับสิงห์ลาว
Continue reading “สะพานกล้องเที่ยวลาว #4.1: พาเที่ยวเวียงจันทน์ตอนที่ 1”

สะพานกล้องเที่ยวลาว #1: กว่าจะถึงวังเวียง

ลาวเป็นหนึ่งในประเทศที่ผมฝันว่าอยากจะไปมากกก ซื้อหนังสือเที่ยวลาวเยอะมากๆ ไล่ดูกระทู้ตามบอร์ดถ่ายรูปอยู่เรื่อยๆ เหตุผลที่อยากไปก็เพราะรู้สึกว่ามันน่าจะเที่ยวง่าย พูดง่าย กินง่าย ค่าครองชีพไม่เยอะมากนัก (เคยอ่านเจอว่าลาวเป็นประเทศที่เหมาะกับการเริ่ม backpack สำหรับคนไทย) แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ไปสักทีเพราะเพื่อนแม่งไปกันหมดแล้วหรือไม่ก็ไปกันไม่ชวน ปีที่แล้วสบก๊วนเพื่อนใหม่ที่ไปอินเดียด้วยกันชวนไปว่าไปลาวกันไหม นั่งรถไปหนองคายแล้วข้ามฝั่งไปกันผมก็ตอบตกลงโดยแทบไม่คิดอะไรเลยครับ


อันนี้เป็นด่านสะพานมิตรภาพไทย-ลาว รถที่จะเข้าออกต้องมาตรงนี้

คืนวันที่ 4 ธันวาคมปีที่แล้ว รถออกจากกรุงเทพประมาณ 5 ทุ่ม ไปรับเพื่อนอีกคนที่อยุธยาแล้วก็ขับบึ่งยาวไปหนองคายเลยครับ มีแวะเที่ยว มข หน่อยเพราะทุกคนใน trip ยกเว้นผมเป็นเด็ก มข เก่า ไปถึงชายแดนก็ 7 โมงกว่าๆ พวกเราฝากรถไว้ที่ร้านฝากรถแถวๆ นั้น ล้างหน้าแปรงฟันในที่ฝากรถนั่นแหละแล้วก็ออกมาหาอะไรกินกันแถวๆ นั้นแหละ (ร้านไข่กะทะปิด เสียใจ)


อันนี้เป็นต.ม. ไทยครับ ใช้บัตรผ่านแดนหรือ Passport (ที่มีอายุเหลือไม่ต่ำกว่า 6 เดือน) เสมอ


ผู้ร่วมทริป

แถวๆ ร้านอาหารและที่จอดรถแถวนั้นมีสามล้อไปส่งที่ด่านเยอะครับ แต่พวกผมใช้เดินเอา ไปถึง ต.ม. ก็กรอกใบออกนอกประเทศเหมือนตอนเราไปสนามบินเนี่ยแหละ ถ้าใช้ Passport ก็อยู่ได้ยาว ส่วนถ้าบัตรผ่านแดนก็อยู่ได้ 3 วันไม่เกินกี่กิโลสักอย่าง เจ้าหน้าที่ไทยจะย้ำตลอดตั้งแต่เข้าไปว่าต้องให้แน่ใจว่า ต.ม. ลาวประทับตราทั้งขาเข้าและขาออก ไม่งั้นต้องเสียค่าปรับนะ

ผ่าน ต.ม. ออกมาก็ต้องไปรอรถข้ามสะพานครับ เสียค่าซื้อตั๋วขึ้นรถข้ามสะพาน 20 บาท เดินข้ามเองไม่ได้ เห็นฝรั่งมันโวยวายอยู่เหมือนกันว่าไมไม่ให้มันข้ามไปเอง จุดเด่นของสะพานมิตรภาพไทย-ลาว 1 นี่คือมีทางรถไฟร่วมอยู่ด้วยตรงกลาง ทำให้เวลารถไฟวิ่งรถอื่นๆ ต้องหยุดรอ ห้ามขึ้นสะพาน -*- ซึ่งคันผมก็แจ็คพ็อตพอดี

ข้ามไปได้ รถก็ไปจอดหน้าต.ม. เลย ก็กรอกใบเข้าเมืองแบบตอนเราไปต่างประเทศทางเครื่องบินนั่นแหละ ที่นี่มีแผนที่เมืองเวียงจันทน์ให้หยิบฟรีๆ ด้วยครับ ^^ สแกนกระเป๋าเสร็จยังออกไม่ได้นะครับ ต้องซื้อบัตรออกประตูด่านอีก (เป็นประตูอัตโนมัติเหมือนประตูที่ปิ๊บบัตร BTS/MRT) ค่าบัตรก็ 5 บาทครับ รับเงินไทย โชคดีที่มีเพื่อนเป็นคนอีสานไปด้วย 2 คนเลยคุยและฟังกันง่ายหน่อย สบายๆ


ด่านลาวครับ
Continue reading “สะพานกล้องเที่ยวลาว #1: กว่าจะถึงวังเวียง”

สรุปทริปลาว – เชียงคาน

ผมไปเที่ยวลาวกับเชียงคานมาในช่วงวันที่ 4 – 10 ธันวาคมที่ผ่านมานี้ครับ ผมอยากไปลาวมานานแล้ว พอเพื่อนก๊วนที่ไปอินเดียด้วยกันเอ่ยปากชวนจึงตกลงโดยไม่ลังเลเลย

การไปครั้งนี้เพื่อนขับรถไปหนองคาย ฝากรถไว้ที่ฝั่งไทยแล้วไปข้ามสะพานมิตรภาพไทย – ลาว เที่ยวลาวเสร็จก็ย้อนกลับทางเดิม ไปเที่ยวเชียงคาน 1 คืน แล้วผมก็แยกกับเพื่อนๆ ที่หล่มสักเพราะวันลาหมด ส่วนเพื่อนๆ ไปภูทับเบิกอีก 1 คืนครับ


Continue reading “สรุปทริปลาว – เชียงคาน”