Menya Itto

Menya Itto (เวบร้าน) เป็นร้านราเมงชื่อดังจากญี่ปุ่นที่หลายเวบบอกว่าร้านนี่คืออันดับ 1 ในหมวดราเมงของเวบ tabelog เลยครับ สาขาไทยนั้นเปิดที่โรงแรมเอราวัณฝั่งติดถนนเพลินจิต แนะนำให้นั่งรถ BTS มาลงสถานีชิดลม เดินลงบันไดตรง Amarin Plaza แล้วเดินตามถนนไปจะเจอง่ายที่สุดครับ

ร้านโล่งประมาณนี้

ครั้งแรกที่ผมไปกินผมไปถึงตอนเที่ยงกว่าๆ ร้านโล่งมากครับ แทบไม่มีคนเลย พนักงานบริการดีมาก ผมลองถามเมนูแนะนำเขาก็แนะนำ Tsukemen มา ส่วนเมนูชุดเล็กกับชุดใหญ่ต่างกันที่ปริมาณเนื้อเท่านั้น ตัวเส้นเท่ากันผมเลยสั่งชุดใหญ่ Chashu Itto Tsukemen (350 บาท) มาเลยครับ รอไม่นานมากเขาก็เอามาเสริฟล่ะ

จุดเด่นของ Tsukemen ร้านนี้คือเส้นที่หนา แข็งกินอร่อยมาก เนื้อหมูกับไก่ก็นุ่มเนียนดี ส่วนน้ำซุปนี่หลายคนเตือนไว้ว่าเค็มมากผมเลยไม่ได้ซดมันเท่าไหร่กับผสมให้เจือจางแต่เนิ่นๆ เลย กินเพลินเลยครับ น้ำซุปไม่มันไม่เลี่ยนมากเกินไปแบบร้านอื่น (ถึงผมจะกินน้ำซุปน้อยก็ตาม)

มีลูกชิ้นด้วย!!!
Continue reading “Menya Itto” →

Ricoh GR III Food Close up

หนึ่งในจุดเด่นของเจ้า Ricoh GR3 คือมันถ่าย Close up ได้ระยะใกล้สุดได้ถึง 6 cm (แต่ก็ไม่ใช่มาโครอ่ะนะ) ซึ่งถือว่าใกล้กว่ากล้องอื่นๆ มากครับ

Teru Sushi Bistro ร้าน Comfort Zone ของผมย่านสีลม

ใกล้ประมาณนี้เลย

มีช่วงนึงผมรู้สึกเบื่อๆ กับการถ่ายรูป เลยลองหัดถ่ายแต่ Close up ดู สุดท้ายก็ไม่ได้พยายามมองหามุมอะไรเลย เอาแต่ถ่ายรูป Close up อาหารมาตามความเคยชินซะงั้น…
Continue reading “Ricoh GR III Food Close up” →

กินได้-กินไม่ได้

ปัญหาหนึ่งของการที่กินอะไรไม่ได้หรือต้องลดอาหารบางอย่างด้วยเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ไม่ว่าจะเพราะแพ้มัน, ป่วยหรือเป็นโรคคือผมมักจะโดนคำถามหรือ challenge ตลอดว่าทำไมกินสิ่งนั้นไม่ได้ ไม่ลองกินให้ชนะดูล่ะ บลาๆ อะไรพวกนี้

ถ้ามาจากเพื่อนที่ถามในเชิงวิทยาศาสตร์ก็ยังพอตอบได้ แต่ส่วนใหญ่คำถามและการ challenge มักจะมาจากกลุ่มคนที่ไม่ได้กินบางอย่างด้วยเหตุผลทางศาสนา ประเพณีและความเชื่อ

คือเข้าใจแหละว่าตามหลักการจริงๆ ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะถามจะ challenge แต่บางทีก็หงุดหงิดเหมือนกันว่าไอ้คนที่ไม่กินอะไรเพราะละครฮ่องกงเมื่อ 30-40 ปีก่อนหรือไม่กินเพราะที่บ้านไม่กินอย่างมันมีสิทธิ์มาถามเซ้าซี้อะไรเรื่องนี้วะ