มะละกาเที่ยวเอง #2.1

ต่อจากตอนที่แล้ว เริ่มต้นวันที่สองของทริปมะละกาเที่ยวเองครับ ผมตื่นเช้าๆ ออกเดินเล่นถนน Jonker ประมาณ 8 โมง ร้านค้าอะไรปิดหมดเลย สงสัยเขาก็รู้ว่าเวลาเร็วกว่าชาวบ้าน 1 ชั่วโมงเลยจงใจทำอะไรให้ช้าไป 1 ชั่วโมง (มั้ง)


ถนนโล่งงง


อาแปะปั่นจักรยานทักทาย


สีเจ็บดี

ผมเดินไปถนน Tun Tan Cheng Lock หรือที่ชื่อเก่าเรียกว่า Heeren Street ถนนสายนี้เป็นที่อยู่ของพวกเจ้านายในสมัยอณานิคม ส่วนพวกคนใช้/ลูกน้องจะอยู่ถนน Jonker ครับ


แต่ถนนเส้นนี้เงียบฉี่ และเงียบตลอดวันด้วยยย


ถนนเส้นนี้มีพิพิธภัณฑ์เยอะครับ ร้านค้าไม่มีเลย เพราะงี้เลยเงียบมั้ง

หลังจากนั้นผมก็เดินกลับมาหาอะไรกินที่ถนน Jonker ครับ เช้านี้แวะไปที่ร้าน Chung Wah Chicken Rice Ball ใกล้ๆ Hard Rock Cafe ครับ ปกติร้านนี้คนต่อคิวกันเยอะมากก (ร้านปิดบ่ายสอง) แต่ผมไปเช้าๆ คนโล่งเลย ผมแค่เดินไปนั่งยกนิ้ว 1 นิ้วก็ได้ไก่กับข้าวเหนียวมาแล้ว 1 ชุด จบ


หน้าตาบ้านๆ มาก

หน้าบ้านๆ แบบนี่แต่อร่อยมากครับ ไก่อร่อยกำลังดี เนื้อเน้นๆ ข้าวมันเหนียวก็อร่อย น้ำจิ้มก็โอเค ผมชอบเลยนะ กาแฟก็อร่อย ราคารวมกันถูกกว่า Famosa มากกกก
Continue reading “มะละกาเที่ยวเอง #2.1”

มะละกาเที่ยวเอง #1.3

ต่อจาก ตอนที่แล้วนะครับ ตอนนี้พระอาทิตย์ตกแล้ว ฟ้าเริ่มมืดแล้ว ผมกลับมาเดินที่ถนน Jonker นี่พวกร้านต่างๆ ที่เคยคึกคักปิดกันหมดแล้วครับ ทั้งถนนเงียบกริบบ ที่แย่คือไอ้พวกร้านอาหารแม่งปิดไปด้วย!!!


อันนี้เป็นป้ายถนน Jonker ฝั่งที่เดินข้ามสะพานมาจาก Ducth Square ครับ

คือถนน Jonker เนี่ยจะมีถนนคนเดินทุกๆ วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แต่ถ้าวันอื่นสัก 5 โมงร้านต่างๆ ก็ปิดเงียบล่ะครับ ไม่ใช่แค่ถนน Jonker นะ แต่ย่านนั้นทั้งย่านเลยครับที่เงียบกันหมด คนก็ไม่ค่อยเดินกันเลย


หน้าร้าน Famosa ชื่อดัง… แต่มันไม่อร่อยอ่ะ

ผมเลยเดินเล่นไปเรื่อยๆ เผื่อมีร้านเปิด สุดท้ายก็ได้เดินไปจนสุดถนนน่ะครับ มีร้าน local ที่ยืนมองๆ แล้วแม่งคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ ก็เลยไม่เอาดีกว่า


สวนสาธารณะบนถนน Jonker


เดินมาจนสุดถนน Jonker เลยครับ


Selfi
Continue reading “มะละกาเที่ยวเอง #1.3”

มะละกาเที่ยวเอง #1.2

ต่อจากตอนที่แล้ว นะครับ (ไม่มีชื่อตอนเพราะไปหลายที่มาก)

หลังจากนั่งชิวๆ ที่ Dutch Square สักพัก ผมก็เดินไป โบสถ์เซนต์ปอล ต่อ ตัวโบสถ์ตั้งอยู่บนเนินเขาเซนต์ปอลที่อยู่หลัง Dutch Square นี่เองครับ โดยเดินไปตามทางที่เห็นคนเขาเดินกันไปเป็นแถวๆ น่ะครับ ทั้งทัวร์ทั้ง backpack เดินไปทางเดียวกันหมด จริงๆ ตัวโบสถ์นี่ขึ้นได้หลายทางนะครับ แต่วันแรกผมใช้ GPRS แล้วงงว่าไปทางไหน (คือเห็นว่ามันอยู่ไหนแต่ไม่รู้ว่าขึ้นตรงไหน) สุดท้ายก็เลยลองเดินไปเรื่อยๆ ผ่านพิพิธภัณฑ์พรรคอัมโน, พิพิธภัณฑ์ศาสนาอิสลามจนไปถึงป้อมประตูซานติเอโก ก็เดินเข้าป้อมแล้วขึ้นบันไดขึ้นเขาไปเลยครับ


ป้อมประตูหน้าตาแบบนี้


ภาพจากมุมล่างของ “ทางลง” ที่ไปโผล่ข้างๆ พิพิธภัณฑ์อิสลามครับ

เดินไปเรื่อยๆ ไม่เหนื่อยมากเพราะลมแรงและวิวสวย ตัวโบสถ์สร้างตั้งแต่ปี ค.ศ. 1521 โดยพวกโปรตุเกส แต่โบสถ์พังเกือบหมดแล้ว ในตัวโบสถ์มีหลุมศพชั่วคราวของนักบุญ Francis Xavier ผู้เผยแผ่ศาสนาคริสต์ให้ได้รับการนับถือในเอเซียตะวันออก ส่วนด้านหน้าก็มีอนุสาวรีย์ของท่านตั้งอยู่ เป็นจุดเด่นของโบสถ์


หอระฆังนี่น่าจะสร้างใหม่นะ

มีเกร็ดนิดนึงว่าตอนสันตะปาปาจะประกาศให้ท่านเป็นนักบุญนั้น ได้รับสั่งให้ตัดมือขวาจากศพของท่านที่ไม่เน่าเปื่อยจากเมืองกัวไปยังกรุงโรม ซึ่งมือขวาของท่านก็เลือดพุ่งไปตลอดทางจนถึงโรมเลยครับ ส่วนรูปสลักของท่านหลังสร้างเสร็จก็เกิดเหตุการณ์ต้นไม้ใหญ่ล้มทับเอามือขวาของรูปสลักหักไปเหมือนศพของท่านจริงๆ


คำแนะนำ ควรมี CP-L และมาตอนหลังเที่ยงครับ แสงจะสวยมากๆ คนต่อคิวเยอะอยู่
Continue reading “มะละกาเที่ยวเอง #1.2”