First Person Singular

First Person Singular (ชื่อไทย สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง – Readery) เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นของ Haruki Murakami ผมเลือกอ่านเล่มนี้เพราะว่ารูปเล่มมันบางดี คิดว่าน่าจะอ่านจบได้ไว พกสะดวก ซึ่งเอาเข้าจริงก็อ่านจบไวมากจริงๆ แหละครับ


Continue reading “First Person Singular”

รสชาติอาหารจานครอบครัว

รสชาติอาหารจานครอบครัว (Shokudo No Obachan) เป็นหนังเล่มที่ 2 ที่ผมอ่านจบในปีนี้ ตัวหนังสือเล่าเรื่องราวของร้านอาหารชื่อฮาจิมะที่บริหารงานโดยคุณป้าสองคนได้แก้ป้าอิจิโกะ (แม่สามี) และป้าฟูมิ (ลูกสะใภ้) ตอนกลางวันร้านนี้จะขายอาหารชุดและเปลี่ยนเป็นร้านอิซากายะในตอนกลางคืนครับ หนังสือเล่มนี้เขียนโดยคุณเอโกะ ยามากุจิ และแปลโดยคุณพลอยทับทิม ทับทิมทอง


Continue reading “รสชาติอาหารจานครอบครัว”

Sushiro

ร้าน Sushiro เป็นร้านเชนซูชิสายพานจากญี่ปุ่นที่มาเปิดในไทยที่ Central World ช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมา (และก็โดนพิษโควิดไป) มันเป็นร้านที่คนต่อคิวกันยาวมากกกกไม่แพ้ Haidilao ที่อยู่ข้างๆ กัน ผมไม่มีโอกาสไปกินร้านนี้เสียทีจนเพิ่งมีโอกาสได้ไปกินเมื่อกลางเดือนนี้เองครับ

วันที่ผมไปนั้นผมไปแบบ walk-in เข้าไปเลย กดบัตรคิวแล้วเขาบอกว่าอีก 30 นาทีให้ไปเดินเล่นก่อนหรือจะไม่เดินเล่นก็มีที่นั่งรอให้ครับ สรุปกว่าจะได้โต๊ะรวมแล้วก็ 40 นาทีนิดๆ

จริงๆ ร้านนี้เป็นซูชิสายพานที่ราคาของแต่ละอย่างจะแตกต่างกันแยกตามสีของจาน แต่ว่าคงเพราะช่วงโควิดเลยไม่มีอาหารมาตามสายพานเลย ใช้ระบบสั่งเอาจาก Tablet ที่วางอยู่บนโต๊ะ สั่งได้ครั้งละ 4 จานแล้วอาหารจะมาทางสายพานด้านบนครับ ไหลมาเองเลย แยกโต๊ะใครโต๊ะมัน เท่ดี


มาแร้วๆ

อาหารก็มีทั้งแบบจานละ 40 60 80 120 ครับ ใครอยากกินสลัดไม่ค่อยมีนะ ผมไปกับเพื่อน 5 คนสั่งกันมาทั้งกินจานใครจานมันกับกินรวมครับ ถ่ายรูปปนๆ กันมาล่ะกัน จำไม่ได้ว่ากินอะไรไปบ้าง – -”


หอย


ไข่หวาน ข้าวแตก ไม่แน่ ไข่หลุด มุแงงง
Continue reading “Sushiro”