เพราะตื่นสาย

หนึ่งในนิสัยที่ติดมาจากการ Work From Home มาเกือบสองปีคือการตื่นสาย คือจริงๆ ผมก็ไปทำงานสายอยู่แล้วแหละ แต่ไม่ได้สายระดับตอนนี้

ที่ผ่านมาก็ไม่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาวอะไรกับการเริ่มต้นวันใหม่สายกว่าปกติเพราะว่ามีเวลาได้ออกกำลังกายมากขึ้น ได้นอนมากขึ้นก็ดีนิ จนกระทั่งช่วงนี้ที่ต้องไปหาหมอบ่อย อาทิตย์ที่แล้วหมอนัดไว้ว่าอย่ามาหลัง 11 โมงผมก็เลยไปถึงประมาณ 10 โมง (วันนั้นตื่นเช้าแล้ว สาบานได้) ปรากฏว่าคนไข้ก่อนหน้าตรวจเสร็จตั้งแต่ 9 โมง – -” หมอก็เลยต้องรอผมอยู่คนเดียวชั่วโมงกว่าๆ แถมตอนบ่ายแกต้องไปคุมสอบอีกก็เลยทำให้ทุกอย่างฉุกละหุกไปหมด

ส่วนวันนี้นัดหมออีกที จริงๆ ไม่ได้เข้มเรื่องเวลามากผมก็เลยไปถึง 11 โมงแล้วกลายเป็นกว่าจะตรวจทุกอย่างกว่าจะคุยกับหมอเสร็จล่อไปเกือบบ่าย 2 ไม่ได้กินข้าวด้วยเพราะไม่รู้ว่าผลเลือดจะออกเมื่อไหร่ – -” กลายเป็นกว่าจะเสร็จเรื่องก็ล่อไป 3/4 วันแล้ว

วันนี้เลยคิดได้ว่าเออเพราะการตื่นสายของตัวเองนี่แหละ ทำให้กว่าจะเริ่มโน่นเริ่มนี่ก็ไปค่อนวันแล้ว แล้วก็กลายเป็นนอนดึกวนลูปไปอีก

ก็ไม่รู้จะแก้ได้รึเปล่านะ


รูปประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหาแต่อย่างใด

Bangkok Snapshot: เดินเล่น Central Embassy หลังโควิด

ผมไม่ได้ไปห้าง Central Embassy มาปีกว่า ช่วงเดือนตุลาที่ห้างเริ่มกลับมาเปิดเลยไปเดินเล่นมาวันนึง ดองรูปไว้จนเพิ่งมีโอกาสได้เขียน blog นี่แหละครับ

ออกตัวก่อนว่าผมไปและถ่ายรูปมาตั้งแต่ 1 ตุลาคมแล้ว ช่วงนั้นเพิ่งคลายล็อคดาวน์ ร้านอาหารกลับมาเปิดให้บริการเต็มรูปแบบแล้ว แต่คนก็ยังน้อยๆ เดินกันห่างๆ อยู่ดี หลายร้านที่จำได้ว่ามันเคยอยู่ที่นี่ก็เปลี่ยนร้านไม่ก็ยังปิดอยู่

ซึ่งไอ้ห้างนี้จำได้ว่าช่วงปกติคนมันก็ไม่เยอะเท่าไหร่อยู่แล้วล่ะนะ ฮ่าๆๆ โล่งๆ ถ่าย Pattern ออกมาได้หลายมุมเลย

มื้อกลางวันผมกินร้าน Din Tai Fung ซึ่งปกติร้านนี้คนเยอะมากกก แต่วันนั้นโล่งสุดใจไปเลย


Continue reading “Bangkok Snapshot: เดินเล่น Central Embassy หลังโควิด”

สะพายกล้องนั่งรถไฟฟ้าสายสีแดง: ตอนที่ 2 ไปรังสิตไม่ได้ไปอังกฤษ

ต่อจากตอนที่แล้ว นะครับ หลังจากผมนั่งไปทางเส้นตลิ่งชันแล้วก็อยากจะลองนั่งรถไฟฟ้าสายสีแดงเข้มไปรังสิตดูบ้าง ก็ไปนั่งจากสถานีบางซ่อนเหมือนเดิมแหละ


วิวจาก MRT บางซ่อน เห็นสถานีสายสีแดงอยู่ใกล้ๆ

รอบนี้ผมกะเวลามาให้พอดีกับรอบรถที่มาชั่วโมงละ 2 คัน (ดูรอบได้ที่ entry ที่แล้วล่ะกัน) เลยเข้าสถานี ลงชื่อแล้วขึ้นไปรอแป๊บๆ รถไฟก็มาครับ


รถไฟมาแล้ว

พอมาถึงสถานีกลางบางซื่อก็เปลี่ยนชานชาลาไปชานชาลา 3-4 ครับ คนรอเยอะมากกกก คือเส้นไปรังสิตนี่คนเยอะจริงๆ เต็มรถเลย มีทั้งคนนั่งรถเล่นกับคนเดินทางจริงๆ เลย


คนเต็มรถ
Continue reading “สะพายกล้องนั่งรถไฟฟ้าสายสีแดง: ตอนที่ 2 ไปรังสิตไม่ได้ไปอังกฤษ”