Saving General Yang: สุภาพบุรุษตระกูลหยาง

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาไปดูหนังเรื่อง สุภาพบุรุษตระกูลหยาง หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า Saving General Yang มาครับ ถ้าดูจากชื่อไทยก็เดาได้ว่าตั้งให้เนียนๆ กับสุภาพบุรุษจุฑาเทพ ส่วนชื่อภาษาอังกฤษนี่ก็ตรงกับเนื้อเรื่องและธีมของเรื่องที่เหมือน Saving Private Ryan โคตรๆ

เนื้อเรื่องเล่าถึงตระกูลหยางที่เราเคยคุ้นๆ กันมาในละครทีวี (ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องลูกชายตายหมดบ้านแล้วบรรดาเมียๆ กับแม่ผัวต้องออกรบกับข้าศึกแทน) เมื่อนายพลหยางนำทัพออกไปต้านข้าศึกจากเมืองเหลียวตามคำบัญชาของฮ่องเต้ แต่ดันไปพลาดท่านายพลเมืองเหลียวผู้มีความแค้นส่วนตัวกับตระกูลหยาง ลูกๆ ทั้ง 7 จึงออกไปช่วยพ่อของเขาโดยไม่รู้ตัวว่าทั้งหมดคือแผนของนายพลเมืองเหลียวตั้งแต่ต้น

ตัวหนังเองเป็นแนวๆ 300 + Saving Private Ryan + ฉาก action แบบจีนๆ กังฟูหน่อยๆ ปรัชญานิดๆ เข้าไปครับ ก็ดูได้เพลินๆ ดี จะมีฉากที่เจ๋งโคตรๆ เลยก็ฉากดวลธนูที่สวยงามและเท่มากๆ ตัวนักแสดงก็เน้นความหล่อของลูกชายตระกูลหยางทั้ง 7 คน เจิ้งอี้เจี้ยนก็เท่ดีแต่เห็นชัดว่าแก่มากกกก (เทียบกับสมัยฟงอวิ๋น — ไม่ต้องเทียบกับสมัยกู่หว่าไจ๋เลยนะ ฮาา) วิค F4 เล่นเป็นพี่สามก็เท่ดี แม่ทัพเมืองเหลียวตอนต้นเรื่องก็เก่งเทพ แต่มาตกม้าตายโง่ๆ ตอนจบเลย -_____________-

สรุป เป็นหนังที่รอฉายทางช่อง 7 ดูฟรีๆ ก็โอนะครับ

กาแฟโบราณ

ช่วงนี้เห็นคนแถวๆ office เขาหิ้วกาแฟถุงๆ ใส่ถุงกระดาษสีน้ำตาลกันบ่อยจนเริ่มอยากกินบ้าง ลองเดินหาดูก็พบว่าย่านตึกอื้อจื่อเหลียงมีขายอยู่ 2 เจ้า (เท่าที่หาเจออะนะ) ก็ลองร้านบนถนนศาลาแดง ตรงขามตึกอื้อจื่อเหลียงดูครับ

ร้านเป็นซุ้มเล็กๆ มีขายกาแฟโบราณ ชานม โอวัลติน เนสกาแฟ ชาเขียวพวกนี้ ส่วนใหญ่ชงเสร็จแล้วอยู่ในหม้อดิน ราคาถุงละ 25 บาท


เจาะแบบนี้


สภาพในถุงเป็นแบบนี้ (รูปนี้เป็นรูปเดียวที่ผมถ่ายตอนกินรอบ 2 รูปอื่นๆ ถ่ายมาตอนกินวันแรกหมดครับ)

ส่วนรสชาตลองดูดปื๊ดแรกก็ได้เรื่องครับ หวานมันจัดๆ เข้มมากๆ เหมือนกาแฟ 7-11 แต่หนักกว่า เข้มกว่า หวานกว่า กินแล้วใจสั่นสกว่ากาแฟ 7-11 ด้วย!!!

อีกหนึ่ง feature ของกาแฟเจ้านี่ที่ได้ยินมาคือน้ำแข็งอยู่ได้ถึง 3 ชั่วโมง!!! (มึงแดกเอากาแฟหรือแดกเอาน้ำแข็งวะ) รูปแรกผมถ่ายตอนบ่ายโมง

กินหมดแล้ววางๆ ดูดๆ ทิ้งไวโดยไม่เติมน้ำ ไม่ชงกาแฟใส่ วางไว้จนถึง 4 โมง

มึงอยู่ได้ 3 ชั่วโมงจริงๆ ด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สรุป กาแฟนี้เหมาะสำหรับคนชอบกาแฟหวานๆ เข้มๆ และชินกับกาแฟ 7-11 ในระดับที่กินแล้วไม่ใจสั่นแล้ว กินตอนง่วงๆ มึนๆ นี่ตื่นแน่ๆ ครับ

Maruyama Zoo Ramen

ผมซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกลับมาจากญี่ปุ่น 2 ห่อ ทั้ง 2 ห่อบอกว่าเป็นรสชาติเอกลักษณ์ของเมืองซับโปโร่และฮอกไกโดทั้งคู่ (ที่แน่ๆ คือมีรูปหมีบนซองทั้งคู่) และเพิ่งได้มีโอกาสกินไป 1 ซองครับ เจ้าซองขาวในรูปถัดไปนั่นแหละ

แกะออกมาแล้วก็มีแค่บะหมี่ กะซองใส่น้ำซอส บะหมี่แบบดิบๆ ไม่เหมือนทั้งมาม่าและเมียวโจ้ครับ ออกจะนิ่มกว่า ไม่แข็ง


ไม่มีวิธีการทำเป็นภาษาอังกฤษบอกเลยแม้แต่บรรทัดเดียว

ผมก็ลองต้มใส่หมูสับใส่ผักตามปกติ หม้อที่ต้มในรูปนี่จริงๆ ต้มมาม่าต้มยำให้แม่ไปก่อน 1 ซองแล้ว เลยมีผักกับหมูติดมาจากหม้อก่อนหน้านิดหน่อย

ต้มลำบากพอดูครับ เพราะเส้นมันไม่เหมือนมาม่า หรือมาม่าราเมงที่คล้ายๆ เมียวโจ้เลย ต้มค้างไว้ทั้งๆ ที่เดือดๆ สักพักก็ใส่ผักใส่หมู

น้ำซอสมีมาให้ถุงเดียว ไม่มีเครื่องปรุงอย่างอื่นแบบบ้านเรา

ต้มเสร็จก็กินเลยยยยยยย

น้ำซุปออกจะเค็มๆ แบบราเมงในบ้านเราครับ แต่เส้นดีมากๆ ดีกว่ามาม่า ดีกว่ามาม่าราเมงหลายขุมเลยทีเดียว เส้นเล็ก เหนียวนุ่มสุดๆ ^^ อร่อยดี

ไว้ลองอีกซองแล้วจะถ่ายรูปมารีวิวอีกครับ