The history they want us to forget, and they almost success. — me.
เวลาเราพูดถึง 6 ตุลา 1976 สิ่งแรกที่เรานึกออกคือภาพถ่ายที่ได้รางวัลพูลิตเซอร์ภาพนั้น
ชายคนหนึ่งถือเก้าอี้ฟาดไปยังชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ถูกแขวนคอใต้ต้นมะขาม
เรารู้แค่ว่ารุ่งสางของวันนี้เมื่อ 40 ปีก่อนมีคนถูกฆ่ามากมายที่สนามหลวงต่อเนื่องไปถึงธรรมศาสตร์ คนที่ตายถูกฆ่าอย่างทารุณโหดร้าย แต่เราไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่านั้น
ไม่รู้สิผมแค่รู้สึกว่า เขาเลือกให้เราจำอยู่แค่นั้น ไม่ให้เรารู้ไปมากกว่านั้น
จะว่าไปก็ไม่ใช่แค่ 6 ตุลาหรอก พฤษภา 2010 ก็ใช่ว่าจะต่างกัน ถึงแม้ว่าเราจะพอรู้อะไรมากกว่า 6 ตุลาอยู่บ้างก็ตาม
จะว่าไปก็ตลกดีนะ เหมือนอยากจะพูดอะไรที่มีสาระมากกว่านี้แต่อยู่ๆ ก็สมองเสื่อมนึกไม่ออกเสียแล้วว่าอยากจะพูดอะไร
— มิตรสหายท่านหนึ่ง– 6 ตุลาฯ ความทรงจำที่บางคนอยากให้ลืม
– 16 ตุลา วันประวัติศาสตร์ ที่เราอาจเข้าใจผิด
The same smile always repeats in Thailand.
– Massacre of 6 October 1976