เพราะอากาศร้อน

มีมิตรสหายท่านหนึ่งกล่าวติดตลกว่า “ลีกวนยูรู้ว่าคนเราคิดอะไรไม่ออกหรอกตอนอากาศมันร้อนๆ ก็เลยสร้างห้างเต็มสิงคโปร์ให้คนเย็นๆ แล้วความคิดสร้างสรรค์เลยเกิด” (หรือมิตรสหายพูดว่าอากาศร้อนทำให้คนเราบ้าวะ…) แต่ไม่ว่าลีกวนยูจะพูดจริงไม่จริง ผมว่าผมเข้าใจความหมายของประโยคนี้เป็นอย่างดี

เหตุผลที่ผมเข้าใจเพราะว่าตอนนี้แอร์ที่ห้องผมเสียพอดี กว่าช่างแอร์จะมาก็ล่อไปวันจันทร์หน้าโน่นเลย แม้ว่าผมจะไปนอนห้องอื่นได้แต่ว่าคอมพิวเตอร์ (PC ตั้งโต๊ะ) มันก็อยู่ในห้องที่แอร์เสียนี่แหละ ตอนนี้ผมทำงานอะไรไม่ได้เพราะว่าอากาศแม่งร้อนเหี้ยๆ ร้อนจนนั่งทำงานในห้องได้แป๊บเดียว ร้อนจนคิดอะไรไม่ออกต่อให้เปิดหน้าต่างทุกบานกับเอาพัดลมมาจ่อแล้วก็ตาม จะย้ายคอมไปอีกห้องก็ไม่ไหว

ก็ต้องทนไปจนถึงวันจันทร์หน้าอ่ะนะ แม่ง

ถ้าไม่เป็นบ้าไปก่อนนะ

ปัญหาของผม/ปัญหาของลูกค้า #2

ช่วงนี้มีปัญหาของลูกค้าอันนึงที่ผมรู้สึกสนุกที่จะทำมัน เรื่องของเรื่องคือลูกค้าใช้ interface ใหม่ของ api ที่ผม support แล้วติดปัญหามากมาย

โชคดีของผมนิดหน่อยที่ตามคิวงานแล้วเพื่อนของผมเป็นคนดูแลเคส (ปัญหา) นั้น ผมก็เลยใช้เวลาระหว่างรอเพื่อนผมทำเคสนั้นอยู่ ลอง simulate ระบบของลูกค้าเล่นๆ ดูไปพร้อมกันเพราะผมเองก็ยังไม่เคยลอง interface นั้นเลย (มีแต่ dev/qa ที่จีนที่ได้ลอง)

ผมพบว่าผมรู้สึกสนุกกับการพยายาม replicate ปัญหา, การหาว่าทำไมมันใช้งานไม่ได้มากกว่าการ support เคสอื่นๆ เยอะเลย ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะมันเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นกับสิ่งที่ผมดูแลมานานตั้งแต่ version 0.1 จนรู้สึกผูกพันกับมัน อีกอย่างคือผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ผมอยากรู้ด้วยตัวเองว่าทำไมมันทำงานไม่ได้โดยที่ไม่มีความกดดันในแง่การเป็นคนถือเคสเข้ามาเกี่ยว (คือไม่ได้โดน push จากลูกค้าตรงๆ)

เดาว่าไอ้ความผูกพันกับไอ้การที่อยากรู้อยากเห็นโดยไม่มีภาระมาเกี่ยว มันทำให้เกิดความรู้สึกว่าเป็น personal itch ที่อยากจะ scratch มากกว่าปัญหาอื่นๆ ของลูกค้าทั่วไป (ตามที่อ้าง quote ของ ESR ใน entry ก่อนหน้ามา)


ปัญหาของผม/ปัญหาของลูกค้า