Fallen Angels

Fallen Angels: นักฆ่าตาชั้นเดียว (สหมงคลฟิล์ม) เป็นหนึ่งในหนังของ Wong Kar Wai จำนวน 5 เรื่องที่เพิ่งเข้า Netflix ประเทศไทย เมื่อ 21 ตุลาคมที่ผ่านมาครับ จริงๆ เรื่องนี้ได้รับการ Remaster และฉายใหม่ในไทยเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่ผมพลาดไปอย่างเสียดาย พอมันเข้า Netflix ก็เลยรีบดูเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลย (ส่วนนึงเพราะชอบ Chungking Express)

ภาพประกอบจาก สหมงคลฟิล์ม

Fallen Angels เล่าเรื่องราวของ 2 คู่ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันตรงๆ คู่แรกคือมือปืนหนุ่มสุดเท่ (แสดงโดย หลี่ หมิง) กับ Agent สาวสวย (แสดงโดย Michelle Reis – หลี่ เจียซิน) ผู้ทำหน้าที่เป็นตัวกลางและเตรียมแผนการให้ในระหว่างปฏิบัติการ ทั้งคู่ทำงานร่วมกันมา 155 วันจน Agent สาวรู้สึกเกินเพื่อนกับมือปืนสุดหล่อทั้งที่ทั้ง 2 คนไม่เคยเจอหน้ากันด้วยซ้ำ

อีกคู่คือพ่อหนุ่มใบ้อดีตนักโทษหมายเลข 223 (Takeshi Kaneshiro) ที่ชอบสวมรอยเป็นเจ้าของร้านค้าต่างๆ ในยามวิกาลแล้วบังคับให้คนมาใช้บริการ จนกระทั่งเขาไปเจอกับชาร์ลี (Charlie Yeung – หยาง ไฉ่นี) สาวที่กำลังสติแตกเพราะว่าแฟนหนุ่มทิ้งเธอไป

สิ่งที่เชื่อมโยงระหว่างความสัมพันธ์แบบงงๆ ทั้งคู่คือสาวผมบลอนด์นางนึง (แสดงโดย Karen Mok) ที่เป็นตัวแปรสำคัญครับ

เดิมทีเรื่องนี้เป็น plot ที่ 3 ในหนังรื่อง Chungking Express แต่ว่าหว่องเห็นว่าเนื้อเรื่อง 2 คู่นั้นลงตัวแล้วก็เลยแยกมาขยายความต่อเป็นหนังนักฆ่าตาชั้นเดียวนี่แหละ ธีมของเรื่องจะเป็นแนวความเหงาของผู้คนในเมืองใหญ่เช่นเดียวกันแต่ว่า Fallen Angels จะเป็นด้านมืด ส่วน Chungking Express จะเป็นด้านสว่างครับ

ภาพประกอบจาก สหมงคลฟิล์ม

ที่ว่าเป็นด้านมืดเพราะหนังเรื่องนี้เล่าถึงความเหงา ความเปล่าเปลี่ยวของมือปืน นักฆ่า นักโทษซึ่งเป็นผู้คนในมุมมืดทั้งหลาย แถมเรื่องราวส่วนใหญ่ยังเกิดในเวลากลางคืนอีก รวมถึงปฏิกิริยาที่มีต่อความเดียวดายของตัวเอกในเรื่องก็ดาร์คๆ กว่าด้วย (ประโยคที่นึกออกตอนดูคือนี่มันกระทำความหว่อง on steroid นี่หว่า) จุดนี้หนังก็สื่อออกมาได้ว่าคนเราไม่ว่าจะอยู่จุดไหนหรือทำอาชีพอะไร ต่างก็มีความรัก ความเหงา ความอ้างว้าง และต้องพบเจอกับการลาจากได้ไม่ต่างกันเลย (มือปือก็เหงาได้ มีความรักได้เหมือนกันนา)

จุดเด่นอีกอย่างของหนังเรื่องนี้คือ Christopher Doyle แกถ่ายด้วยเลนส์ Wide ทั้งเรื่องครับ จุดประสงค์คือเพื่อให้ตัวละครในเรื่องดูถูกผลักออกให้ห่างกันออกไปตามเนื้อหาของเรื่อง คือถึงจะอยู่กันใกล้แค่ไหนก็เหมือนอยู่ไกลอยู่ดี งานภาพหวือหวา จัดจ้านและดิบมากๆ ช่วงแรกอาจจะไม่ชินตานักแต่พอดูไปสักพักก็รู้สึกว่ามันเข้ากับธีมและเนื้อเรื่องดีครับ

ภาพประกอบจาก สหมงคลฟิล์ม

มันเป็นหนังที่ตอนผมดูผมรู้สึกอีหยังวะกับการกระทำของตัวละครอยู่เยอะมาก คือผมเข้าใจตัวละคร (บางตัว) นะว่ารู้สึกอย่างไร แต่ไม่เข้าใจว่ามึงเหงา มึงรักเขาแล้วทำแบบนั้นไปทำไม ดูแล้วงงอยู่หลายฉาก (กระทั่งจำตัวละครสลับกันก็มี) แต่ตัวธีมของเรื่อง งานภาพ เพลงประกอบและการแสดงอันทรงพลังของนักแสดงทุกท่าน (Karen Mok ได้รางวัลนักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมจาก Hong Kong Film Adwards) ก็ทำให้เราอยากดูต่อเพื่อดูว่าเรื่องราวของอันแสนวุ่นวายพวกเขาจะไปจบลงที่ใดครับ

เทียบกับหนังที่คู่กันและเป็นด้านสว่าง อย่าง Chungking Express แล้วต้องบอกว่า Chungking Express ดูแล้วเข้าถึงง่ายกว่าเยอะ move on ยากกว่าด้วย แต่ว่าเรื่องนี้ก็ดูติดพันไม่แพ้กัน แถมใบ้ให้ว่าถึงจะอีหยังวะแค่ไหน แต่ก็เป็นหนังที่ทำให้ผมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเรื่องราวมาถึงบทสรุปครับ

ภาพประกอบจากเวบ imdb

ส่วนตัวแล้วถ้าคุณชอบ Chungking ผมแนะนำว่าห้ามพลาดเรื่องนี้เลย แต่ถ้าจะให้แนะนำเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของหนังหว่องก็ยังลังเลอยู่ คิดว่าไปดูพวก In The Mood For Love อะไรพวกนี้ก่อนจะดีกว่าครับ (แต่ถ้าจะดูเรื่องนี้เลยก็ไม่ว่ากัน )

ป.ล. ตัวหนังจะมี Easter Egg เกี่ยวกับ Chungking เยอะมากๆ เท่าที่ดูทันก็มีประมาณนี้
– พ่อหนุ่มใบ้มีชื่อเดียวกับนายตำรวจ 223 ใน Chungking (ซึ่งทั้งคู่แสดงโดย Takeshi Kaneshiro)
– มุกความรักหมดอายุนั้นเป็นความเชื่อของนายตำรวจ 223
– นายตำรวจ 223 ชอบกินสับปะรดกระป๋อง ส่วนพ่อหนุ่มใบ้เรากินแล้วพูดไม่ได้ซะงั้น
– เรื่องราวเกิดรอบๆ Chungking แมนชั่นเหมือนกัน

Link เรื่องอื่นที่เคยดู
– In the Mood For Love
– Chungking Express
– Happy Together