The Road to Red Restaurants List

The Road to Red Restaurants List (Zetsumeshi Road) เป็น mini-series แนวอาหารจากญี่ปุ่นอีกเรื่องที่ Netflix มันแนะนำผมมาพร้อมๆ กับ The Way Of The Hot & Spicy แต่ผมเลือกดูเรื่องแรกก่อน เพิ่งดูเรื่องนี้จบเดือนที่แล้วเองครับ

ภาพประกอบจาก Asian Wiki

The Road to Red Restaurants List (ชื่อไทย “มนุษย์เงินเดือนตระเวนชิม”) เรื่องราวของ Tamio Suda พนักงานเงินเดือนที่ใช้ชีวิตอันแสนเหนื่อยหน่ายใน Office ส่วนทุกคืนวันศุกร์เมียกับลูกสาวก็ออกตามติ่งวง idol กว่าจะกลับมาก็เย็นวันเสาร์ เขาจึงมีงานอดิเรกลับๆ คือขับรถมินิแวนออกไปค้างคืนจังหวัดต่างๆ เพื่อหลีกหนีชีวิตประจำวัน ถือเป็นการผจญภัยเล็กๆ ที่มีกฏ 3 ข้อคือ

เขาจะออกเดินทางเย็นวันศุกร์และกลับบ้านในเย็นวันเสาร์ (ให้ทันกินข้าวเย็นกับลูกเมียที่บ้าน)
ไม่ชวนใครหรือให้ใครมายุ่งเกี่ยวด้วย
ค่าใช้จ่ายทังหมด (ค่าเดินทาง ค่าทางด่วน น้ำมัน ค่ากิน จิปาถะ) ต้องอยู่ในงบเงินเดือนของเขา

เพื่อตัดปัญหายุ่งยากต่างๆ และคุมงบเขาก็เลยนอนค้างแบบ Car Camping ในรถมินิแวน (ในเรื่องบอก Honda Freed) ไปเลยครับ จบ เรื่องราวตอนที่ 1 เริ่มต้นขึ้นเมื่อเขาไปเจอ “ร้านอาหารที่ใกล้สูญพันธุ์” เข้าซึ่งหมายถึงร้านอาหารราคาย่อมเยา เปิดมาเป็นเวลานานในชุมชนแต่ไม่มีผู้สืบทอด เขาติดใจในรสชาติของอาหารและบรรยากาศของร้านรวมถึงเรื่องราวชีวิตเจ้าของร้านมาก เขาจึงใช้เวลามื้อเที่ยงทริปถัดๆ ไปตามกินร้านอาหารแนวนี้ในเมืองอื่นๆ ก่อนที่จะร้านนั้นจะหายไปตลอดการครับ

จริงๆ แล้วเรื่องนี้มี “ความเป็นละคร” น้อยที่สุดในบรรดา Mini-series อาหารใน Netflix ที่ผมดูมาครับ มันเหมือนรายการทีวีส่งเสริมการท่องเที่ยวเมืองรองกับร้านอาหารเล็กๆ ประจำเมืองนั้น (ไม่ให้ร้านหายไป) มากกว่า ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ทำออกมาได้ดีเลยนะ แต่ละร้านจะมี back story ย้อนหลังดราม่าเล็กๆ และเหตุผลองการไม่มีผู้สืบทอดต่างกันไป แต่ละร้านก็ยังแน่วแน่ที่จะเสิร์ฟอาหารอร่อยๆ ให้ลูกค้าครับ

Series นี้มี 12 ตอนละ 10 นาทีกว่าๆ ดูแป๊บๆ ก็จบ เบาๆ เพลินๆ ดูแล้วคลายเครียดดีครับ มีความใกล้เคียงกับ Solitary Gourmet สูงมากในแง่ดูแล้วสบายใจ ช่วงที่เนื้อเรื่องจริงจัง (สัก 5 นาทีต่อตอนมั้ง) ก็สมจริงดูแล้วเข้าใจความเครียดของตัวเอกจนต้องหาทางออกมาผจญภัยสั้นๆ ทุกอาทิตย์เลย ดูแล้วเยียวยาตัวเองในยุคที่ไปเที่ยวไปไหนไม่ได้จริงๆ

สิ่งที่น่าสนใจคือทุกร้านในเรื่องเป็นร้านจริงครับ เมนูก็เมนูจริง อาหารส่วนใหญ่ออกแนวบ้านๆ ไม่ได้หรูหราอะไรแต่ราคาดีงาม ได้เยอะ การถ่ายภาพอาหารก็สวยงาม เรียบง่าย สื่อถึงความเป็นร้านเล็กๆ ที่เจ้าของร้านตั้งใจทำ แต่ละร้านจะมีลูกค้าประจำมาทำให้เราดูแล้วรู้สึกว่าไม่ยากให้ร้านนี้ปิดไปเลย ส่วนคุณ Takayuki Hamatsu ที่เล่นเป็น Suda ก็เล่นออกมาได้สมจริง กินอาหารได้อร่อยแบบดูจริงใจบ้านๆ ดี

ใจความสำคัญของเรื่องนี้คือการได้ออกไปเปลี่ยนบรรยากาศในเวลาสั้นๆ ได้อยู่กับตัวเอง ได้ทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ ได้ให้รางวัลกับตัวเองด้วยการความสงบ ได้กินอาหารอย่างมีความสุขโดยไม่ต้องเร่งร้อน แต่ก็ยังมีบ้าน มีครอบครัวที่รอเขาอยู่ทุกเย็นวันเสาร์ มันคือการจัดการสมดุลชีวิตที่ผมแม่งโคตรอยากได้สุดๆ เลยครับ

ภาพประกอบจาก Netflix