ปีนี้เป็นปีแรกที่ฉลองวันเกิดแบบแปลกๆ เพราะพ่อผมไปกักตัวอยู่ข้างนอก ก็เลยต้องฉลองกันแค่ผมกับแม่แล้วส่งรูปเค้กไปให้พ่อผมทาง Line แทน
ปีที่ผ่านมา (นับตั้งแต่เริ่มโควิดละกัน) จนมาถึงวันเกิดปีนี้เป็นปีที่ได้อยู่กับตัวเองมากที่สุดแล้ว แต่ก็อยู่กับตัวเองแบบไม่มีพื้นที่ส่วนตัวใดๆ กลายเป็นความรู้สึกติดแหงก เหนื่อยมาก เหนื่อยฉิบหาย โคตรล้า เหนื่อยทั้งกายและใจแบบระบายกับใครไม่ได้เพราะคนอื่นก็รู้สึกแบบเดียวกัน ของขวัญวันเกิดให้ตัวเองยังไม่มีอารมณ์หาเลย
เรื่องสุขภาพก็เป็นช่วงอายุที่เปลี่ยนแปลงมาก เข้าโรงพยาบาลสองรอบ รู้เรื่องอาการป่วยเรื้อรังตัวเองล่ะ ช่วงนี้ก็รักษาสุขภาพ ปรับการกิน ออกกำลังเบาๆ จนน้ำหนักลดลงมาได้แตะหลัง 7x กิโลเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี หวังว่าจะไม่ฉิบหายมากไปกว่านี้
สุดท้ายนี้ขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง รอดปลอดโควิด รัฐบาลกับพรรคพวกเหี้ยๆ จบสิ้นไปเสียทีครับ