The White Tiger

The White Tiger (Netflix) เป็นหนังอินเดียใน Netflix ที่คอหนังใน Social Network ต่างๆ พูดถึงกันมากเมื่อต้นเดือนกุมภาที่ผ่านมา (ติด Top 10 ประเทศไทยอยู่หลายสัปดาห์เลยล่ะ) หนังสร้างจากนิยาย ระดับ New York Times bestseller ของ Aravind Adiga ครับ (มีแปลไทยในชื่อพยัคฆ์ขาวรำพัน)


ภาพประกอบจาก imdb

The White Tiger เล่าเรื่องราวของพลราม ฮาลวัย ชาวอินเดียผู้มีฐานะยากจน แม้ว่าจะมีแววฉลาดและเรียนเก่งมาตั้งแต่เด็กแต่ก็ต้องเลิกเรียนกลางคันเพื่อมาทำงานตั้งแต่เด็ก ความฝันของเขาในการลืมตาอ้าปากได้คือได้เป็นคนขับรถของลูกชายมหาเศรษฐีที่เป็นเจ้าของที่ดินทั้งหมดในหมู่บ้านเขาครับ เขาหาทาฝ่าฝันจนทำตามความฝันได้ แต่ว่าเอาจริงแล้วชีวิตเขาเพิ่งเริ่มต้นครับ

หลายคนชอบเทียบเรื่องนี้กับ Parasite ผมมองว่าสาสน์ของทั้งสองเรื่องมีบางส่วนคล้ายกันคือเรื่องชนชั้น, ปัญหาเชิงโครงสร้างและปัญหาความเหลื่อมล้ำ แต่เรื่อง Parasite มันเพิ่มความซับซ้อนไปอีก 1 ขั้นตรงที่ครอบครัวคนรวยนั้นเราพูดไม่ได้ว่า “เขาเป็นคนไม่ดี” แต่ในเรื่อง The White Tiger มันชัดเจนว่าพวกเขาแม่งคอรัปชั่น พวกเขาแม่งกดขี่แบบครบวงจรจากการใช้อำนาจในทางมิชอบของคนรวย/ผู้มีอำนาจ อีกอย่างคือ Parasite เล่าออกมาแนวเสียดสีตลกร้าย ส่วนเรื่องนี้มันเล่าแบบ drama เน้นๆ เลย กดดันตั้งแต่ต้นเลยครับ

ส่วนตัวสำหรับ The White Tiger นั้นผมดูแล้วมันอินกับสังคมไทยหรืออินกับตัวเองมากกว่า Parasite (ซึ่งไม่ได้แปลว่า Parasite เป็นหนังไม่ดี) ครับ หนังเล่าผ่านแง่มุมสังคมอินเดียซึ่งเต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำ ปัญหาชนชั้นแบบสุดโต่งไปเลยซึ่งมันทำให้เราจับจุดที่ใกล้เคียงกับสังคมที่เราอยู่ได้ไม่ยาก หนังเปรียบเปรยว่าคนเหมือนกับไก่ในกรงที่ได้แต่อยู่ไปรอเขาหยิบไปเชือด เห็นกรงอยู่แต่ไม่กล้าเปิด เห็นเพื่อนโดนเชือดแต่ไม่กล้าหนี ทุกอย่างอยู่ในหัวในสามัญสำนึกตั้งแต่เกิดตั้งแต่โตมาเลย คือมันเข้ากับชีวิตจริงเราไม่ว่าจะในแง่การเมืองหรือหน้าที่การงาน, ชีวิตส่วนตัว เราเทียบตัวเองกับพลรามได้ง่ายๆ ทีนี้ขึ้นกับเราแล้วเราว่าเราจะเลือก “จุดเปลี่ยน” แบบไหน

หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เอาตรงๆ ว่าผมโดนสปอยใจความสำคัญตั้งแต่ก่อนฉายอีกครับ (จริงๆ ตั้งแต่ดูตัวอย่างแล้วล่ะ) แต่ว่าไม่ได้ทำให้อรรถรสในการดูลดลงแต่อย่างใด มันดูติดพันและทำให้เราเอาใจช่วยพลรามทั้งๆ เราก็รู้แล้วล่ะว่ามันจบอย่างไร แต่หนังเดินเรื่องที่ทำให้เราอยากรู้อะไรที่ทำให้เขาไปอยู่จุดนั้นครับ นักแสดงก็เล่นดีมากจริงๆ ข้อเสียเดียวคือพอผ่านจุดพีคไปแล้วหนังมันแผ่วลง หมดพลังลงไปมากอยู่เหมือนกัน แต่นั่นมันก็ช่วงท้ายๆ ของเรื่องแล้ว

สรุปแล้ว The White Tiger นี่เป็นหนังที่ผมแนะนำครับ หนังดี ดูเพลิน ทำให้ฉุกคิดหลายๆ อย่างได้เลย

ป.ล. ตอนนี้ชีวิตผมแม่งก็ไม่ต่างจากไก่รอเชือดหรอก 😔

Ref:
พยัคฆ์ขาวรำพัน : ไอ้เสือขาวและเรื่องราวอันดำมืด

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.