In the Mood For Love

In the Mood For Love เป็นหนึ่งในหนัง 5 เรื่องของหว่องกาไวที่สหมงคลฟิล์มนำ version remaster (4K!!) มาทยอยฉายใหม่ในไทย นำร่องโดย In the Mood For Love นี่แหละ

หนังเรื่องนี้เป็นหนังของหว่องกาไวเรื่องที่สองที่ผมดูครับ เรื่องแรกคือ The Grandmaster ผมได้ยินกิติศัพท์เรื่องนี้มานานพอได้ยินว่ามันเข้าก็เลยรีบหาโอกาสไปดูทันที

ภาพจาก Facebook สหมงคลฟิล์ม

In the Mood For Love พาเราย้อนเวลากลับไปฮ่องกงยุค 60s (แต่ถ่ายทำในไทยนี่แหละ) เมื่อคุณนายชาน (จางม่านอวี้) และคุณเชา (เหลียงเฉาเหว่ย) พาคู่สมรสของตัวเองย้ายมาอยู่ห้องเช่าติดกัน พวกเขาเป็นเพื่อนบ้านกันเฉยๆ จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองคนมาต้องตกอยู่ในสถานะเดียวกัน ความเหงา ความเข้าใจและความผูกผันที่ถูกที่ ผิดเวลาก็เริ่มขึ้นครับ

หนังโคตรดีครับ เดินเรื่องนิ่งๆ เนิบๆ ไม่มี climax อะไร แต่สะกดเราได้อยู่หมัดตั้งแต่ต้นจนจบ (ตอนท้ายๆ เรื่องเกือบหลับไปนิดนึง แฮร่) หนังมีเล่นเรื่องเวลาบ้างกับตัดต่อแบบหลอกล่อเราบ้าง แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องเข้าใจทั้งหมดหรอกเพราะว่าเราเข้าใจอารมณ์ในเรื่องได้เป็นอย่างดี นั่นก็เพียงพอแล้วที่ทำให้เราอินกับหนังครับ

คำชมที่ได้ยินกันมากคือเรื่องเพลงประกอบและ Cinematography อันสุดยอดครับ ฝีมือของ Christopher Doyle และ Mark Lee Ping-bing นี่สมคำร่ำลือจริงๆ หนังที่ภาพสวยมากกกกกกกกกกกกกก สุดยอดทุกฉากครับ มีการวางกรอบให้เรารู้สึกเหมือนความรู้สึกโดดเดี่ยวท่ามกลางคนจำนวนมาก และยังให้ความรู้สึกเหมือนกับเรากำลัง “แอบดู” ตัวละครในเรื่อง (ซึ่งอาจจะอ้างอิงถึงกรอบของศีลธรรม/สังคมในเรื่องด้วย) การใช้โทนสี,ลำดับภาพและเพลงประกอบเนี๊ยบทุกฉาก สื่อถึงความเหงาและความรู้สึกของตัวละครในเรื่องได้ดีเยี่ยมครับ (ผมชอบเรื่องการที่เราไม่เห็นหน้าคุณชานกับคุณนายเชาเลยทั้งเรื่องจริงๆ)

ภาพประกอบจาก imdb

ภาพประกอบจาก imdb

จุดเด่นอีกอย่างที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือการแสดงอันทรงพลังของจางม่านอวี้และเหลียงเฉาเหว่ย ทั้งคู่แสดงดีสุดๆ เคมีเข้ากันมาก ทำให้เราเชื่อในความรู้สึกของทั้งคู่ที่มีต่อกัน เราเห็นความสุข ความห่วงหาอาทร เห็นความร้าวรานในจิตใจ ความเจ็บปวดและความเหงาทั้งๆ ที่ไม่ได้มีการแสดงออกอะไรมากมายในเรื่องเลย เรียกได้ว่าน้อยแต่มากจริงๆ คือแค่ฉากทั้งคู่เดินสวนกันปากซอยร้านบะหมี่ก็เหงาตามแล้ว

สรุปแล้วเป็นหนังที่ผมชอบมากกก ชอบมากกว่า The Grandmaster ดูแล้วความรู้สึกติดออกมาจากโรงหลายวันเลย มันคือหนังที่ควรดูเพิ่มซึมซับอารมณ์ บรรยากาศ การแสดงอันยอดเยี่ยม ภาพสวยๆ เพลงเพราะๆ และความทรงจำอันสวยงามครับ เข้าใจคำว่า “กระทำความหว่องล่ะ” ฮ่าๆๆๆ

ภาพประกอบจาก imdb

ป.ล. ดูแล้วอยากกินบะหมี่ฮ่องกง โฮ
ป.ล.2 ดูแล้วอยากหัดถ่ายภาพแนวๆ นี้จริงจังล่ะ