ตั้งวง

ตั้งวง เป็นหนังฝีมือการกำกับของคงเดช จาตุรันต์รัศมี ที่ผมพลาดไปอย่างน่าเสียดาย ทั้งๆ หนังเรื่องนี้ได้รับคำชมมากมายตอนที่มันออกฉาย (จำไม่ได้ว่าทำไมไม่ไปดู อีกเรื่องคือ Snap) ล่าสุดเมื่อต้นเดือนโรง Lido Connect นำหนังเรื่องนี้มาฉายใหม่ ผมก็ไม่พลาดครับ

ภาพประกอบจากwikipedia

หนังเรื่องนี้เราถึงกลุ่มวัยรุ่นที่ไปบนบานขอพรพ่อปู่ที่ศาลแถวบ้านด้วยเหตุผลต่างๆ กันไม่ว่าจะเป็น ยอง กับ เจ เด็กเนิร์ดจ๋าๆ ที่บนขอให้ชนะตอบคำถามวิทยาศาสตร์, เอ็ม แชมป์เต้น cover K-pop ที่บนขอให้แฟนกลับมาหาหรือจะเป็น เอ็ม เด็กหนุ่มที่จริงๆ แล้ว ไม่ได้บนอะไรแต่แฟนเป็นคนไปบนให้ติดทีมปิงปองโรงเรียน แล้วทุกคนดันสมหวังทั้งหมดก็เลยต้องร่วมทีมกันไปรำแก้บนโดยไปขอให้พี่นัทที่เป็นสาวรำแก้บนที่ศาลท้าวมหาพรหมสอนให้ ทุกอย่างเกิดขึ้นท่ามกลางช่วงแตกหักของเหตุการณ์ม๊อบ นปช 2553 พอดีครับ

ออกตัวก่อนว่าผมค่อนข้างจะมีประสบการณ์กับหนังคงเดชพอประมาณ (เคยดูสยิว, เฉิ่ม, กอดและ Where We Belong แล้วชอบทั้งหมด) ก็เลยรู้ตัวว่าจะไปเจออะไรในหนังของเขา ซึ่งหนังเรื่องนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวังใดๆ จริงๆ ต้องบอกว่าเกิดคาดสุดๆ ด้วยซ้ำ

หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวตลกเสียดสีสะท้อนปัญหาสังคมไม่ว่าจะปัญหาครอบครัว, การเมือง (ใช่ หนังคงเดชมีประเด็นการเมืองทุกเรื่อง), การศึกษา, การบุลลี่ในโรงเรียน, วัฒนธรรมไทย, เพศศึกษา, LGBT ฯลฯ ที่เล่าทุกประเด็นอย่างตรงไปตรงมา เฉียบคม ถูกจังหวะทุกอย่าง ตอนไหนที่มันควรจะตลกมันก็ตลกสุดๆ จังหวะที่ตีแสกหน้าเราก็ทำได้โดนแบบไม่คาดคิด

ตัวละครทุกตัวล้วนมีแง่มุมมีมิติที่น่าสนใจโดยเฉพาะ เอ็ม ซึ่งเป็นตัวละครที่แสดงออกชัดเจนที่สุดว่าไม่เชื่อเรื่องแก้บนและไม่เอาอะไรกับการรำไทยเลย พ่อเขาเป็นเสื้อแดงที่ออกไปร่วมม๊อบทุกวันโดยปล่อยให้เขาดูแลน้องคนเดียว (อันนี้ก็แสดงปัญหาเรื่องสมดุลระหว่างการแสดงออกทางการเมืองกับหน้าที่ผู้ปกครองได้อย่างดี) และเอ็มดันเป็นคนที่เข้าไปอยู่ในการสลายการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ พ.ศ. 2553 จนกระทั่งจุดประกายความเชื่ออะไรบางอย่างในตัวเขาขึ้นมา เหตุการณ์ที่เขาไปเจอแล้ววันรุ่งขึ้นตัดมาด้วย Big Cleaning Day นี่แม่งโคตร surreal สัดๆ (ซึ่งมันเรื่องจริงไง) อีกตัวละครที่น่าสนใจก็คือ เจ เด็กเนิร์ดสายโอตาคุที่เปลี่ยนแปลงจากคนใสๆ ที่เชื่อมั่นในอะไรเด็กๆ แบบการรวมพลังเพื่อสู้กับศัตรูเหมือนในมังงะ (ซึ่งเป็นแกนกลางของเรื่องนี้เหมือนกันนะ) ไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่แบบที่เราคิดไม่ถึงเมื่อเผชิญกับสังคมจริงผ่านการหัดรำไทยในเรื่อง

อีอย่างที่ผมชอบคือคงเดชเลือกนักแสดงที่เป็นหน้าใหม่เกือบทั้งหมด มันทำให้ทุกอย่างดูสมจริงไป เราดูแล้วเชื่อว่านักแสดงทุกคนเป็นคนๆ นั้นและคิดแบบในเรื่องจริงๆ ครับ (น้อง mmeiko_ น่าร๊ากกก)

สิ่งที่เกินคาดที่สุดคือเรื่องนี้ไม่ได้คลี่คลายออกไปทางสวยงามแบบเรื่องก่อนที่ผมเคยดู (ไม่นับ Where We Belong) มันสมจริงจนหน้าชา อึ้ง ไปต่อไม่ถูก เหมือนตบหน้าเราฉาดใหญ่ แต่เราก็เถียงมันไม่ได้เหมือนกัน ดูแล้วเข้าใจได้ว่าใน Where We Belong นั้นแกประนีประนอมกับเราแล้วนะนั่น (ฮาา)

ความฮาที่สุดคือหนังเรื่องนี้สร้างด้วยเงินทุนสนับสนุนของสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรมครับ แต่หนังมันเล่าเรื่องวัฒนธรรมไทย เรื่องรำไทย ในมุมมองที่สมจริงของคนรุ่นปัจจุบันที่ไม่ได้สนใจอะไรแล้วนอกจากความเชื่อที่มันไกลตัว ดูแล้วมันขัดแย้งเหลือเกิน

สรุปแล้วเป็นหนังคงเดชที่ผมไม่ผิดหวังเลย มันดูง่าย ตลก อึ้ง จุก สมจริงสมจังจนน่ากลัว เสียดายที่พลาดมานานจริงๆ ครับ วันก่อนที่ Lido Connect ยังขายอยู่ ผมแนะนำเลยถ้าใครยังไม่เคยดู

บทวิเคราะห์อื่นที่น่าสนใจ: ตั้งวง : ลักลั่นย้อนแย้ง