Interstellar

เมื่อวานผมไปดู Interstellar (ชื่อไทย ทะยานดาวกู้โลก) มาครับ ก็จัด IMAX ให้มันเต็มๆ ที่ไปเลย เป็นหนังที่คนดูเต็มโรงแม้จะไปแถวเกือบล่างสุดที่ต้องแหงนคอดูก็ตาม

Interstellar เล่าเรื่องราวของโลกในอนาคตที่ผืนดินไม่อาจปลูกพืชได้อีกต่อไปแถมยังมีพายุฝุ่นถล่มเป็นระยะๆ พระเอกของเราต้องจากครอบครัวเพื่อเข้าร่วมภารกิจกอบกู้มนุษยชาติด้วยการขับยานอวกาศทะลุผ่านรูหนอนไปสำรวจดาวอื่นในอีกกาแลคซึ่นึงที่มีความเป็นไปได้ว่ามนุษย์จะอาศัยอยู่ได้ แต่ว่าเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับโลกมาหาครอบครัวอีกรึเปล่า

สิ่งที่รู้สึกหลังจากดู Interstellar จบคือหนังสนุกมากกกกกกกกกกกก สะกดเราให้อึ้ง ทึ่ง มึน งง เหวอแดก ซาบซึ้งได้ตลอดทั้งเรื่องเลย ภาพและเสียงบน IMAX นี่อลังการ โหญ่โต เต็มตา สะใจมากจริงๆ โดยเฉพาะฉากในอวกาศและบนดาวอื่นทั้งหลาย ดนตรีในเรื่องก็ทำดีครับทั้งฉากกดดัน ฉากความหวังนี่บิ้วสุดๆ (ฉากอวกาศเงียบๆ แบบ Gravity นี่ได้อารมณ์มาก) นักแสดงทุกคนก็เล่นดีมาก Anne Hathaway โคตรพ่อโคตรแม่สวย เจ้าหุ่นที่ชื่อ TARS ก็กวนดีมาก ยิงมุขแต่ละทีฮากันทั้งโรงเลย

แต่ตัวหนังเองจะเรียกว่าสมบูรณ์แบบก็คงไม่ได้ครับ คือมีอะไรที่เหมือนกับข้ามแบบลวกๆ ไป งงๆ ไม่มีคำอธิบายอยู่เยอะมาก แต่โดยรวมหนังก็ยังดูสนุก ลุ้นโคตรๆ และทำให้เราอินกับความรู้สึกของตัวละครในเนื้อเรื่องตั้งแต่ต้นยันจบเรื่องครับ คือส่วนตัวผมก็ไม่ได้อะไรมากกับความไม่สมจริงทางวิทยาศาสตร์ของบทสักเท่าไหร่ (ก็มันหนังนี่หว่า) ดูสนุกอยู่ก็พอแล้ว

สรุป หนังคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ที่ลงทุนไปดู (และจอง) IMAX ครับ

ป.ล. แนะนำให้อ่าน วิทยาศาสตร์กับ Interstellar [Spoil] และ What Interstellar Got Right and Wrong About Science ครับ

ต่อจากนี้เป็น Spoil:

• ตอนต้นให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายของ Isaac Asimov คือเนื้อเรื่องว่าด้วยการดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดของมนุษยชาติด้วยทิ้งโลกเก่าไปตั้งอาณานิคมในโลกใบใหม่แทนนี่มันใช่เลย
• งงนิดหน่อยกับเรื่องพระเอกไม่น่าจะขับยานมาหลายปีแล้ว ไมอยู่ๆ แป๊บๆ พี่แกไปขับยานอวกาศได้เชี่ยวจังวะ
• ตอนสำรวจดาวน้ำ เจ๋งโคตร โคตรชอบอ่ะ
• เรื่องยิ่งอยู่นอกโลกตรงที่แรงโน้มถ่วงสูงๆ แล้วเวลาไม่เท่ากับบนโลกนี่เคยอ่านจาก A Brief History of Time มาแล้ว เรื่องอื่นๆ โอเคไม่ติดใจอะไร ดูสนุกดี
• ฉากตอนดาวแมต เดม่อนนี่โคตรพ่อโคตรแม่ลุ้นตั้งแต่ต้นยันจบ
• ไอ้ตอนเข้าหลุมดำแล้ว หลุดไปมิติที่ 4 ที่ 5 ย้อนกลับมาเป็นผีในห้องนอนลูกนี่โคตรงง คือย้อนเวลาได้ไง กลับมาแทรกอยู่ในตู้หนังสือได้ไง (วะ) งง (@molek บอกว่าให้ไปอ่านทฤษฏี string แล้วจะเข้าใจ)
• ตอนพระเอกอยู่ในยานที่อพยพคนในโลกขึ้นมาได้นี่ ผมเห็นแล้วคำว่า “ราม” แว๊บมาในหัวเลยครับ มันเหมือนกับยานราม จากเรื่อง ดุจดั่งอวตาร (Rendezvous with Rama) ของ Arthur C. Clarke เลย
• ตอนพระเอกเจอลูกสาวและหลานเหลนโหลนแล้วงงนิดหน่อย คือมึงไม่แสดงความผูกพันหรือเยื่อใยอะไรกับลูกหลานของมันนอกจากลูกสาวเลยเหรอ ไม่ถามถึงลูกชายเลยด้วย -*-
• ความรู้สึกโดยรวมของทั้งเรื่องคือเหมือนโนแลนแกยำนิยายวิทยาศาสตร์ของสามปรมาจารย์เข้าด้วยกันในหนังเรื่องเดียวน่ะครับ ผมเลยโคตรชอบเลย ^^